Bitlis'e gittiğimizde "sokaktaki vatandaşa" sormuştuk.
"En önemli sorununuz nedir" diye. Bakkalın da manavın da, işi olanın da işsiz gezenin de "birinci önceliği" bizi şaşırtmıştı. Herkes "üniversite" demişti.

***
Bitlis medyasından Ercan Çiriş, Vahit Olcay, Gürkan Olcay ve daha pek çok kişiye "aynı soruyu" sormuştuk. Ercan Çiriş'in yanıtına "diğerleri de" katılmışlardı:
Aş ve iş sorunu var ama zamanla bunlar aşılır.
Yeter ki Bitlis Üniversitesi büyüsün, gelişsin.
Bitlis'te "hangi ilçeden geçtiysek, hep aynı istekle" karşılaşmıştık.
Örneğin "şu meşhur Norşin'de", afişlere yansıyan istek şuydu:
"Yüksek okul istiyoruz."
***
"Çarşaf" gibi, "türban" gibi şeyler halkın "sorunları arasında" hangi sırada?
Bitlisli'nin "manili yanıtı" hâlâ aklımızda:
"Belediyenin önü taştır,
Kızların gözü yaştır,
Avratlar ağlamayın,
Manto çarşaftan hoştur."
Ankara'da, gazeteye ziyaretimize gelen Vahit Kiler ile Fehmi Alaydın'da da "aynı üslubu" gördük:
- Üniversite... Eğitim... Diğer sorunlar nasıl olsa aşılır.