Demirel "Öfke kontrolünde" başarılıydı.
Bir gün sormuştuk:
- Hiç kızıp da yumruğunuzu masaya vurduğunuz olmadı mı?
- Ben de insanım...
Elbette kızdığım zamanlar oldu... Ama masaya vurmak yerine, yumruğumu ceketimin cebine soktum.
Fakat... Bir defasında...
Demirel "Masaya yumruğunu vurmuştu." 1978'de... Adalet Partili bir milletvekili, "Muhalefetteki Demirel'in hoşuna gideceğini sanarak" şöyle bir söz etti:
- Halk nankör...
Sizin kıymetinizi bilemedi.
Demirel, o milletvekiline öyle bir kızdı ki...
İnanılır gibi değil.
Rahmetli... Millete söz söyletmezdi... Millete "Cahil" diyeni terslerdi.
