Şu meşhur 1 Mart tezkeresi yine gündeme geldi. Bu konuda bazı değerlendirmeler stratejik olarak yanlış, ama etik olarak doğru bir karar olduğu üzerine... Bence bu olayda millet olarak karşı durduğumuz, onurumuzu kurtardığımız gerçeği bizim için en önemli kazanım olmuştur. Tersinin yapılması ile kazanacağımız söylenen hiçbir şeyin uzun vadede kazanç sağlamayacağını unutmamalıyız.
Bu tezkerenin kabulüne ilk önce biz, halk olarak karşı durduk. Özellikle bunun yansıması olarak parlamentomuzun başta muhalefeti, sonra iktidarı ile buna uydu diye bakılmasının daha doğru olduğunu hatırlamalıyız.
Ayrıca bu olayda şimdi pek de hatırlanmayan bir yan ise o tezkere geçseydi de aslında Amerika'nın bizi işin içine kendi izin verdiği ölçüde sokacağı gerçeğiydi. Bunu bugün hatırlamayanlar çoğalmış gibi... O zaman dünya halklarının gözünde komşu ülkesine yapılan bir müdahaleye kendi çıkarı için ön ayak olmuş bir ulus durumuna düşecektik.
Halklar gözünde yanlış anlaşılmanın bedeli hükümetler gözünde yanlış anlaşılmaktan daha ağır olmalı. Bunun bir örneğini Ermeni soykırımı nitelemesinde görüyoruz.
Şimdi Amerikalı yetkililer neredeyse Irak'taki başarısızlıklarını bize fatura etmeye başladılar. Bu bile o zaman ulus olarak nelere izin verip vermediğimizi dünyaya göstermekle ne kadar doğru davrandığımız göstermeye yeter.
Amerika'nın şimdiki yöneticileri gibi bazı hükümetlere hükmedebileceğini düşünenlerin yakın uzak yaşanmış bunca deneyden sonra halklara hükmedebilemeyeceklerini artık öğrenmiş olmaları gerekir.
Sevgi ÖZKAN - İSTANBUL