Coca Cola'nın Ramazan boyunca ekrana gelen reklam filmi, biu mübarek ayın nimetlerinden söz ediyordu. Ramazan boyunca birlik ve beraberlik ruhunun nasıl pekiştiğini anlatıp, durdu. Ancak reklam metninde bir cümle vardı ki, pek çoklarının yüreğini "cız" ettirdi. Dış ses, "Bu ay kimse, ama hiç kimse sofraya yalnız oturmazmış" diyordu... İyi de orucunu yalnız açmak zorunda kalan, eşi, dostu, akrabası bulunmayan yüz binlerce "yalnız" insan ne olacak? Yalnızlığı "tercih edenlerden" değil, "yalnız bırakılanlardan" söz ediyorum. Onlar bu cümleyi her işittiklerinde yudumladıkları çorba, gırtlaklarında düğüm olmadı mı sanıyorsunuz?