Yüzde 1'e karşı yüzde 99

"En gençten, en yaşlıya yüzde 99 biziz" diye yazıyordu bir pankartta...
Amerika'daki gelir eşitsizliğini protesto etmek için düzenlenen 'Wall Street işgali' ikinci ayına girerken; New York'ta Zucotti Park'ı dolduran eylemciler arasında çocukların sayısı da artıyor.
Anne-babalar, çocuklarının haksızlıklara karşı protesto etme hakları olduğunu öğrenmelerini ve sosyal değişimi sağlayabilecek akımın bir parçası olmalarını istiyorlar...
YÜZDE 1'İN HAYATI
Amerika'da süregelen krizden etkilenmeyen aile yok! Nüfusun sadece yüzde 1'i, tüm gelirin yüzde 42'sine sahip...
Demokratlar ve Cumhuriyetçiler, zenginlerin ne kadar vergi ödeyeceği konusunda bir türlü anlaşamıyorlar. Demokratlar, zenginlerin daha fazla vergi vermesi gerektiğini savunuyor. "İhtiyacından çok paran var, bari birazını dağıt!" diyorlar.
Cumhuriyetciler ise "Vergi artışı olmazsa, işadamları daha fazla istihdam yaratılmasına yardımcı olur" diyorlar. Johnson&Johnson servetinin varisi Jamie Johnson, 'Born Rich-Zengin Doğmak' ve 'Yüzde 1' adlı iki belgesel hazırlamıştı. Vanity Fair dergisinde blog yazıları yayınlanan Jamie'nin; yüzde 99'un göremediği bir dünyaya ulaşabilme imkanı var.
NE GARİP PARADOKS
Amerika'nın yüzde 1'ini oluşturan mega zenginlerin; hayatlarını nasıl yaşadıklarını, nasıl düşündüklerini ve harcadıklarını sergiliyordu dokümanterlerinde...
Bu filmleri yapmak, Jamie'ye kendi zenginliği ile de nasıl yaşaması gerektiğini keşfetmesini sağlamış. Jamie Johnson, "Çevremdeki pek çok arkadaşım, daha 21 yaşında hesabını bilmedikleri kadar çok paraya sahipken, verimsiz hatta çoğu zaman da trajik ve zavallı bir hayat yaşıyorlar" diyor. Ne garip paradoks!..
Yüzde 99'un ulaşmak istediği şey elinin altında ama sen hayatını o imkan ile berbat ediyorsun....
Aslında zengin doğmak, büyük bir lüks değil! Daha en baştan kendi tecrüben ile oturtmadığın, sindiremediğin bir kimliğe sahipsin ve bunu korumak için baskı altındasın.
HER ŞEY AHLAK MI?

Ailesinin zengin olduğunu bilen pek çok çocuk, her şeyi onların halledeceğine inanıyor ve kazanmanın değerini bilmiyor; kendi tecrübeleri, öğrenme kapasiteleri ellerinden alınıyor.
Çocuklarımıza her şeyi vermek ile iyi bir çalışma ahlakı vermek arasında çelişkiye düşüyoruz. Bugün gençler; yaşam standartlarının, ailelerinin bıraktıkları yerden başlamasını bekliyorlar... Gerçek dünyada da böyle bir standartı bulmaya imkan yok!