Birileri yaşar, birileri yazar, birileri sever, birileri mutludur, birileri kendiyle barışıktır, birileri güzel insandır, birileri çalışır-başarır. Şimdi yüksek müsaadenizle gelelim diğer birilerineO diğer birileri yaşayanlara takar, yaşayamaz-tıkanık lavabo gibidir açılamaz, kıskançtır, sevemez, sevmeyi bilmez, mutsuzdur başkalarının mutluluğu kaşıntı yapar. Çünkü o birileri kendisiyle kavgalıdır, hayatta sığıntıdır, asalaktır, onlar kötü insandır, bir ömür bir baltaya sap olamadan geçecektir. Diyelim bir Ayşe'ye, bir Haşmet'e, bir bilmem kime takar. Kalemi hırsının ve ihtirasının oyuncağıdır. Akıl evde yoktur. Vah vah yazıktır o birilerine. Dün o ismini yazmaya bile değmeyen birisi... Hani o yazacak bir şey bulamayıp, her Pazar bizden nağmeler attırmadan uykuları kaçan birisi... Bu kez iyice saçmalamış. En değer verdiğim, en canım, en özel insanların dedikodusunu yazmış. Aferin o dedikodu kuşuna. Bari yazmadan gerçekliğini araştırsaymış da yalan yazmış olmasaymış. Aman benimki de laf, o zaten hep yalan yazıyor. O yalanla besleniyor değil mi? Ah zavallı köşeci kardeş seni, Cem Mumcu'ya bir git de düzeltsin seni. Valla, parası benden, sevabına... Kimbilir; rot balans ayarını yaptırırsan sevgiden, insanlıktan, aşktan biraz nasibini almayı becerebilirsin bari.