Yeni bir insanımız var. Yeni bir Ebru'muz. O bir güzellik ve sağlık uzmanı, o bir doğallığın 2009 versiyonu, o bir aranıp da bulunamayan eş, o bir annecan, o bir sunucu, o bir aşçı... O bir düşünür, o bir Ferrari'sini Satan Bilge, o bir ahlak abidesi, o bir kuralların kraliçesi, o pilates master'ı, o her şey... Çünkü o engellenemez, o durdurulamaz, o aşılamaz. O eleştirir, karışılamaz.

DOĞAL GÜZELLİK SIRLARI
En son Bergüzar Korel ve Halit Ergenç aşkına parmak basmış yeni Ebrumuz. Ebru Şallımız. Durmuş, düşünmüş, kafasında tartmış, beyan edesi gelmiş. Habere göre, Halit Ergenç evliyken eşi bir buçuk aylık hamileymiş, çocuğu aldırıp, boşanmışlar ya. Ebrumuz bu olaya kızmış... "Ben Bergüzar'ın yerinde olsam Halit'ten ayrılır, aradan çekilirdim, çocuk söz konusuyken bu gerekir" demiş. Hazır ayaktayken önce geçen pazar sabahı okuduğum Şallı haberine parmak basmak isterim tabii. Valla kendisine özel bir gıcığım yok, sadece malzeme önüme düşüyor, kalemimde değil... Ebru Şallı 'Ebru'nun Doğal Güzellik Sırları' adında bir kitap çıkartmış! Haberin bombası burada başlamıyor mu? Neyse, habere devam... Kitap ilk günde ikinci baskıya geçmiş, kapış kapışlar ötesiymiş. Hey güzel Allah'ım! Ebru Şallı ve Doğal Güzellik Sırları nasıl yan yana geldi, bi anlasın şu garip kulun. Çok pardon da biz hangi bölümü kaçırdık ki? Ne zamandan beri? Hadi dönelim yazının girişine. Ebru Şallı'nın Bergüzar'a "Ayrılacaktın" çekmesine. Şimdi bu çocuk için ayrılacaktın lafını Ebru Şallı nasıl söyleyebiliyor, benim kafam basmıyor. Kendisi "Çocuğumdan önce kocam gelir" diyen değil miydi? Aşka bağlılığını vurgulamaya doyamayan, aşk böceği yaprak sarması değil miydi? Tamam çocuk aldırmak kötüdür, üzücüdür, söz konusu candır. Ama erkeklerin baba olma üzerine söz söyleme hakkı yok mudur? Biz bu hakkı nasıl elinden alabiliriz ki? Adam başkasına aşık, evliliği yürümüyorken dokuz ay bekleyip niçin çocuk sahibi olsun? Adamın gönlü dışarıda, kadın durumun farkında, hangi çocuk ya? O çocuğa hangi iyi aile ortamı?

ÖMÜR TÖRPÜLEMEK
Hangi mutluluk? Şu sorumlulukları çocukların omuzlarına yüklemekten ne zaman vazgeçeceğiz? Ya da klişelerin... Evlendik... Ömrümüzün sonuna kadar yapışık mı kalacağız. Evlendik, ömür törpülemeye yemin mi ettik? Mutsuz olacağız, başkalarını arzulayacağız, başkalarını sevecek sonra kaçacağız, git gide kendimizden soğuyacağız. Ama dayanacağız, azimliyiz. Bir yemin ettik dönemeyiz, öyle mi? Hadi canım sen de... Çocuk üzerinden edebiyat yapmayın bana.