Ooo yooo siz n'apore?

Lütfen bunu kendinize yapmayın güzel kardeşlerim. Lise çağlarında ille de bir konuşma biçimi uydurulur ya. Sadece senin ve arkadaşlarının anlayacağı, annenin babanın "Ne dedi bu çocuk?" bakışıyla kalakalacağı cümleler, deyimler çıkar. Hani sanki çeteymişsiniz gibi saçma sapan kelimeler, hiçbir manaya gelmeyen, gelse de fark etmeyen sıfatlar, kalıplar icat edilir. Bizim zamanımızda neydi pek hatırlayamıyorum. Ha ama bir ara ablamla kuşdiline sardırıp bütün ev halkını sinir ettiğimizi hatırlıyorum tabii. Sanırım hadiseyi en son her halta "Ne içtin seeeaaan?" (şaşırma cümlesi), "Çitti miseaaaan?" (Ciddi misin?) diyen bir çeşit tikican kabusunda bırakmıştım. Peki şimdi ne çıkmış biliyor musunuz? '-ore' eki! Durumu bir çeşit gençlik 'inmesi' olarak da görebiliriz. Şöyle ki; her eylemin kıçına bir '-ore' yapıştırıyorlar. Cümle içinde kullanalım: "Haydi ben gidore." İlan-ı aşk edelim: "Ben onu sevore." İsyan edelim: "Ben seni hiç anlamore." Telefon kapatalım: "Tamam canım, öpore." Durumu anladınız, kulaklara zarore. Ne diyeyim; inşallah tez vakitte bu felaketi de atlatırlar. Geçen gün arkadaşım Seda, kardeşiyle geçirdiği birkaç saatin sonunda sinirden saçını başını yola yola bana geldi; "Ayşe bu kız neden böyle? Ne bu yapore, edore be!" Dedim; "Geçecek ablası, geçecek sen onu hiç anlamore."