Sit-com gazeteciliği yapacak yetenek az

Özel hayatların köşe konusu olması ilgi çekiyor ama bu biraz da yazarın yeteneğine bağlı... Basınımızda bu tarz yazan ya da yazmaya çalışıp kendini komik duruma düşüren yetenek yoksunu bir sürü kalem var. Eğer bir yazar özel hayatını köşesine taşıyacaksa Serdar Turgut gibi müthiş bir mizah gücüne, büyük bir bilgi ve kültür birikimine sahip olmalı. Turgut gibi bazen tek satırda insanoğlunun çelişkilerini ya da hayatı özetlemeli. Ya da Selahattin Duman gibi sağlam bir 'sense of humour' (espri anlayışı) olmalı. Kanat Atkaya gibi kurduğu cümlelerden samimiyet akmalı. Yeri gelince Kaan Sezyum gibi kendini yerin dibine batırmalı. Tabii batırırken de mesajı vermeli. Yani demem o ki, 'sit-com yazarlığı'nın ortası yok. Ya çok iyisinizdir ya da berbat. Demin saydığım isimlere kaç yazar daha eklersiniz? Belki, Vedat Özdemiroğlu... Başka? Yok, Ayşe Arman'ı unutmadım ancak onu kalem erbaplarının liginden ayrı tutuyorum. O, sadece özel hayata ve kadınerkek ilişkilerine dair ilk yazanlardan (popüler bir gazetede tabii) biri olmanın avantajını kullandı. Başarılı da oldu. Özetle 'sit-com gazeteciliği' devrimi yapacakların daha çok adam yetiştirmeleri lazım. Dört-beş yazarla olacak bir iş değil bu. Şimdilik haberlerle yetinmeliler!