Trabzonspor kan kaybetmeye devam ediyor. Dünkü görüntüsüyle kan kaybını durdurabilme şansı da ne yazık ki yok. Bir takım kötü gününde olabilir, oyuncuların büyük çoğunluğu formsuz olabilir ama bitiş düdüğü duyulmadan mücadelesini sahaya yansıtır.
Trabzonspor maçın son 20 dakikasında tempoyu ve baskıyı çoğaltması gerekirken bir çok oyuncunun oyundan tamamen koptuğunu gözlemledik. Doğaldır ki Trabzonspor'u bugünlere getiren yardımlaşma ve mücadele gücünün üst düzeyde olmasıydı. Ama dün bir kez daha gördük ki, bu olgular sahaya yansıtılmazsa sıradan bir takımdan farkı kalmıyor. İstanbul B.B, Trabzon'a gelen takımların aksine kendi alanında çok adamla kapanmayı ve de savunmayı kaleye yakın kurmayı düşünmedi. Savunmasını öne çıkarttı ve çoğu kez çizgi halinde kaldılar. Bu oyun tarzı Trabzonspor için biçilmiş kaftandı.
Çünkü Trabzon arkada boşluk bırakan takımlara karşı daha fazla pozisyon üreten bir takımdı. Özellikle ilk yarıda Yattara, Gökhan Ünal ve Umut, rakibin arkasına yaptıkları koşularda ne Selçuk ne de Colman isabetli top kullanamadı. Trabzonspor'un sol tarafı sanki mayınlı bölge. İlk yarıda 30'uncu dakikaya kadar bu bölgeden geliştirilen bir atak yok. Cale, 2-3 kez boşa çıktı. Fakat Trabzonspor'lu oyuncular her zaman olduğu gibi sağ kanattan oynamayı sürdürdüler.

YATTARA'YI ETKİN KILMAK
Trabzonspor'un kadrosuna baktığımızda Yattara'dan başka çizgiye inebilen ve rakip eksilten biri yok. Bu durumda oyunu sol tarafta kurarak Yattara'yı sağ kenarda unutturup ani bir hareketle sağ tarafa taşımak Yattara'yı daha etkin kılmaz mı? Trabzonspor bu düşünceyi uygulamak yerine, sağ kenarda adam çoğaltma yanlışını sürdürdüğü için pozisyon üretmede de yetersiz kalıyor. Bu maçtan sonra matematiksel olarak şampiyonluk şansı sürse de; görünen o ki bu görüntü ile Trabzonspor'un rakiplerine yetişebilme şansı son derece az ...