Adam, köpek ve cennet

Adam ve hayattaki tek arkadaşı olan köpeği, bir kazada birlikte ölmüşlerdi. Gökyüzünde dolaşırken, bembeyaz bulutların ardında muhteşem bir manzarayla karşılaştılar. Bahçe kapısında beyazlar içinde bir kadın gördüler. Adam, usulca sordu: "Burası neresi?"
- Cennet, cevabını aldı.
- Harika, çok susamıştım, biraz su verir misiniz? diye sordu.
- Tabii efendim içeri buyurun. İçeride dilediğiniz kadar su bulabilirsiniz. Yalnız köpeğiniz sizinle gelemez. Hayvanlara yasak burası.
Adam, bir an durdu, sonra, "Hayır ondan ayrılamam" diye itiraz etti; tam ters istikamette yürümeye başladı. Bir süre sonra, adamla köpek kendilerini çamurlu bir yolda buldular. Karşılarında yırtık pırtık elbiseli bir dede. Ona sordu:
- Afedersiniz bana biraz su verir misiniz?
Dede "İçeri gel" dedi, "Kapıdan girince hemen sağda bir çeşme var"
- Peki arkadaşım da benimle gelip oradan su içebilir mi?
- Tabii... Çeşmenin yanında köpeğin de su içeceği bir kâse bulacaksın.
Adam çok sevindi ve dedeye sordu: "Burası neresi?"
- Cennet...
- Ama nasıl olur, biraz önce muhteşem bir yere gittik, orasının da cennet olduğunu söylediler. Çiçeklerle süslü, altın kapılı bir yerdi.
- Orası cehennem.
- Fakat sizin adınızı kullanıp, insanları kandırıyorlar diye hiç kızmıyor musunuz?
Dede gülümsedi:
- Kızmıyoruz, çünkü onlar kendi çıkarı için en iyi arkadaşını yarı yolda bırakanı cennetten uzak tutuyorlar.
(Veysel Eroğlu'na teşekkürler)