Abdullah Gül ile Kırgızistan yolunda
- Sayın Cumhurbaşkanım, dedim. Seyahatlerinizde hep erkek gazeteciler eşlik ediyor.
Abdullah Gül gibi hanımlara değer veren birinin, bu sözlerimle bamteline basmış oldum. Bana "Ayın 22'sinde Kırgızistan'a gidiyorum, sen de gel" demesin mi! Benim tercihim seyahatin kısa sürmesi, fazla meşakkatli olmaması, mümkünse Avrupa ülkelerinden birine gidilmesiydi. İçimden bunları geçirsem de, tabii ki belli etmedim. İyi de oldu. Cumhurbaşkanı ya da Başbakanla yapılan geziler yorucudur fakat zevklidir. Birinci elden haber alırsınız; öküzün altındaki buzağıyı görürsünüz ve hadiseleri daha iyi değerlendirebilirsiniz.
Ben, 5 saat sürecek yolculuğu düşünürken, araya bir de Gaziantep girdi. Aslında buna da sevindim. Zira, bu sayede, bomba yüklü arabanın patlatıldığı mahalli gördüm. Vatandaşla konuşma imkânı buldum. Bir çok binaya Türk bayrakları asılmıştı. Ama hiçbir taşkınlık göze çarpmıyordu. İnsanlar "Yılgınlık yok" dedi. Her biri, huzurun bekçisi olmaya kararlıydı. Birkaç saat Gaziantep'te geçirdikten sonra, uçağımıza döndük. Yemek faslı tamamlanınca, Abdullah Gül, uçağın arkasına bizlerin yanına geldi. Konuşmanın tafsilatını gazete sütunlarında bulacaksınız. Ben, bazı tespitlerimi paylaşmakla yetineceğim.
İşte Gül'ün cevabı:
- Öcalan uzun süre Suriye'de kalmıştı; bir altyapı zaten var. Suriye bu halde değilken de biz PKK ile mücadele ediyorduk. Yani ortaya çıkan
Cumhurbaşkanı, Rusya'nın inisiyatifiyle yeni bir barış sürecinin başlayacağı umudunu taşıyor. Esad sonrasını tanzim etmek üzere sanırım bu ülke önderliğinde yeni bir girişim hazırlığı var.
Cevap: "İran Genelkurmay Başkanı yanlış anlaşıldığını söyleyerek düzeltti. Ama tabii onunla Suriye'yi konuştuk. Sünni eksenli politika yürütmediğimizi anlattım. Saddam Sünni'ydi biz ona da karşıydık dedim."
"Başka ülkelerden destek var mı?" sorumuza, "Olabilir" karşılığını verdi. "İstikrarsızlık, PKK için fırsat yaratıyor."
- PKK'nın Gaziantep saldırısının amacı ne olabilir?
- Türkiye'nin bir çok yerinde, Şemdinli benzeri planları vardı. Önceden haber alınıp engellendi. Buna bir tepki olabilir.
Bence durum vahim. Bir yandan İran ve Suriye, PKK'ya geçit veriyor; bir yandan, görülüyor ki ABD, sağlam bir partner değil. Bütün bu zor şartlara rağmen Cumhurbaşkanı Gül, terör belâsından kurtulacağımız umudunu taşıyor: "Hiç değilse failler er geç yakalanıyor."
Süreç uzadıkça, çözümün zorlaştığının farkında. "Bizden sonraki nesillere böyle bir yük bırakmayalım" diyor. "Zira, o zaman, daha ağır bir problemle karşı karşıya kalırlar."
Muhatabımız Cumhurbaşkanı olduğu için, iç politika konuşmamaya özen gösterdik. Ama ben dolaylı bir şekilde açtım: "İnşallah, 2 sene sonra, siz, Başbakanlık koltuğuna oturuncaya kadar, bu problem çözülmüş olur" dedim demesine ama, tabii ki Gül hiç renk vermedi. Biz gazeteciler de kahkaha atmakla yetindik.
Son olarak Kırgızistan'dan söz edeyim: Bu ülkenin Türkmenistan, Azerbaycan ya da Kazakistan gibi doğal kaynakları yok. Ama, diğer Türk Cumhuriyetleri'ne bir üstünlüğü mevcut: Demokratik seçimlerle gelen cumhurbaşkanı ve parlamento.
Ayrıntılar için lütfen tıklayın.