Rövanş mı? Aslında alakası yok. Ama ligde 'donakalan' Galatasaray, seyircisinden futbolcusuna kadar 'rövanş' muamelesi yapıyor Fortis Türkiye Kupası çeyrek final karşılaşmasına. Diziliş, Galatasaray'ın bu seneki 'lig ideali', 4-2-3-1... Ama futbolcuları farklı olunca işlemiyor. Savunmadaki 'kriz' kısmi olarak çözülmüş ama bu sefer de orta saha 'bunalım'da... Buna bir de Sivas'ın 1- 9 sistemindeki(!) Çin Seddi de eklenince oyunun ilk yarısından bırakın gol, futbol beklemek hayal oluyor. Mücadele var aslında. Ama gol niyeti yok. Mevcut 'pozisyoncuklar', Galatasaray'a yazılıyor. Ama Arda ve Ayhan'ın imzasını taşıyan son vuruşların hiçbirisi, Sivas'ın başarılı 'oynatmam' taktiği yüzünden organize ataklardan gelmiyor. İlk yarı 'sindiren' Sivas, ikinci yarı 'saldıran' taraf olmak için değişikliklerle başlıyor oyuna. Ama Galatasaray bu sefer 11 kişi ve dahası 'ben de atacağım' derdinde. Hal böyle olunca oyun 'yaman olur körlerin dövüşü' halini alıyor. Senelerdir 'patlayacak' olan Aydın'ın yine 'patlayamaması', Barış'ın henüz 'cin' olmadığını dolayısıyla da adam çarpmayacağını anlayamaması, yedek kulübesinde hiç 'süpermen' olmaması ve Galatasaray'ın genel formsuzluğuna karşı, Sivas'ın 'çok basacağım ama çok da atacağım' çabasının yetersiz kalması kısır bir futbol bırakıyor sahada. Yine de bu görüntüden gol çıkartan, taktiğini iyi uygulayan Sivas oluyor.
DEMEK Kİ BAHANEYMİŞ!
75'te hızlı çıkan Kamanan'ın asistini Balili gole çeviriyor. Galatasaray'ın '2x90' dakikadır kovaladığı gol +90'da, Sabri'nin ortasına Ayhan'ın vuruşuyla geliyor, yetmiyor! Daha 'rövanş' var tabii ama bir kıssadan hisse çıkıyor karşımıza: Demek ki neymiş? Kar, buz, hakem ve eksikler bahaneymiş. Meğer Galatasaray henüz hazır değilmiş, cümleten haberimiz oluyor!
