7 Haziran gecesinden bu yana "zoraki koalisyon" için yapılan zihni egzersizler iyice hız kazandı. Partilerin kamuoyuna dönük beyanları ile arka plan siyaset diplomasisi artık farklı işliyor. "Koalisyon protokollerinin taslağı" bile yazılıyor desem yanıltıcı olmaz! Buradan, manzaranın tozpembe olduğu anlamı çıkmamalı kuşkusuz. Lakin "siyasal sadeleştirme işlemleri" dikkate değer.
1. nokta, Cumhurbaşkanı'nın sistemdeki yeri ve rolü. Söylemdeki "seviye sorununa" rağmen, parlamentoda temsil hakkı kazanan üç muhalefet partisi de "Halk tarafından seçilmiş karizmatik ve anayasal sınırlar içinde hayli yetkili Cumhurbaşkanı" gerçeğini giderek içselleştiriyor. Cumhurbaşkanı'nın 11 Haziran konuşmasını, "egoları bir kenara bırakma, ülkeye ve kazanımlara sahip çıkma" çağrısını yeni dönem için milat olarak kabul etmek gerekiyor. Cumhurbaşkanı ve ailesini hedef alan açıklamaların, Yüce Divan imalarının, 10 Ağustos 2014'ten itibaren anlamının kalmadığı, siyasi polemik malzemesi olarak ömrünü doldurduğu cılız tonda da olsa muhalefet tarafından ifade ediliyor.
2. nokta, Çözüm Süreci. En keskin itirazlara rağmen ülkede "kan dökülmeyen" bu sürecin devamında ve yeniden inşasında ortak payda genişliyor. Çözüm'ün adı değiştirilse de "ruhu korunacak." Muhtemelen süreç, birinci fazın tamamlandığı, Meclis zemininde şeffaflığın arttığı, siyasal formüllerin geliştirildiği zemine doğru taşınacak. Tek bir partinin riski üstlendiği, diğerlerinin itiraz ettiği veya yandan ortaklık kurduğu model üretim bandından çekiliyor.
NOT: Ramazan'ın, huzur ve barış iklimine vesile olmasını, iç muhasebe yapılarak bireysel ve kurumsal çözümlere kapı aralamasını dilerim.