İşte size sezonun sorusu; Tatil iyi birşey mi kötü birşey mi?
"Ayşe saçmalama" demeyin de ona kadar sayıp kendinize düşünme payı verin.
Acaba "Ah bir tatile çıksak" dileği o beklenen haftayı yaşadıktan sonra niçin "Ohh be ne güzel tatil yaptık" cümlesine dönüşemiyor?
Baksanıza şu şahane tatil kasabasında denize nazır, ılgın ağaçlarının altında oturmuş yazarınız bu sorunun cevabını arıyor. Var bu işin içinde bir iş.
Bir kere şurası garanti, birçoğumuzda ilk iki gün geçtikten sonra eve dönüş endişesi başlıyor. Bak sen şu işe tatil bitiyor, şimdi ne yapacağız? Duygusu bünyeyi geriyor da geriyor.

Plan programlar
Yahu üçü beşi aramasana! Kaç günün varsa tadını çıkarsana!
Nerdeee.... korkarım insanoğlu gelecek günleri düşünmezse çatlıyor, gelecek endişesini yaşamadan duramıyor. Kişisel gelişim kitapları daha "anı yaşayın kuzucuklarım" diye bas bas bağırsın, günümüz ahalisinin beynine asılan levha belli; "gelecek seni yiyecek bitirecek."
Başka ne oluyor bu tatillerde? Hemen söylüyorum; tuhaf bir biçimde günümüz tatilleri plan program üzerinden gidiyor.
Sabah uyanmaz ilk soru belli; "Şimdi ne yapacağız?"
İlk soruyu takiben sorular gani; "Nereden denize gireceğiz", "Akşama nerede yemek yiyeceğiz", "Kimlerle buluşacağız, kimlerin telefonlarına çıkmayacağız."
Hep bir soru anasını satayım.
Yahu güzelller güzeli kardeşim, tatil ara vermek, durmak, motoru kapatmak değil midir?
Peki bir diğer tatil sancısı nedir? Siz tatilde kafacığınızı yormayın, ben söyleyeyim; "Tüh yine eğlenemedik, hay allah yine dinlenemedik" problemi.

Öpüşmeden dönmem
Tatillerde ya yeterince eğlenemediğimizi hissederiz ya da dinlenemediğiimizi. Tatil denen şeyin kendini akışa bırakmak, canın ne çekerse onu yaşamak demek olmasına rağmen huzurlarınızda beklenti yine beklenti yani.
Ve yılların sabit tatil meselesi yakanızı hiç bırakmaz. Nedir o? Sinsi, şeytani, parazitli hesap konusu. Nereye gitsem, hangi ortama girsem her masada harcanan paralar konuşuluyor.
Zenginler bile tatilde sürekli ne kadar harcadıklarının hesabını yapıyorlar.
Parayla saadet olmazsa para düşünerek tatilde olmaz be usta. Tatil bu tatil! Bütün yıl kendine verdiğin en önemli hediye.
Kimseye bağlı kalmadan, hiçbir hesap kitap yapmadan, paşa gönlünü yücelttiğin yegane zaman dilimi.
Alın size diğer tatil sıkıntısı, kalp tıkanması. Tatilcilerin arasında ille de nasıl insanlar vardır? Tabiiki de sevgilisizliğe takanlar! Misal bir arkadaşımız "Ben öpüşmeden bu tatilden dönmem" diye diye bir haftadır tatilimizi yedi.
İki gün daha böyle geçerse sonunda yapışacağım dudaklarına. Sevabına yani. Çocuk bitti, eridi, kafayı kırdı.
Kadın kısmı içinse tatil hiiiiç hayırlı bir iş değildir. Bütün kadınlar içten içe bunu bilir. Zaten kadınların yüzde 99'unun tatil gerginliği davul zurna eşliğinde Mayıs'ta başlar.

Çocuklu tatillir...
Tatil için zayıflanır. Tatil için selülit krizi yaşanır. Tatil için hangi bikini, hangi elbise, hangi havlu? gibi çooook mühim sorular masaya yatırılır.
Sonra o bavulu yap yap bitmez. Sonunda tatile gittiğinde mutlaka birşeyler eksik ya da fazladır. Hiçbir kadın iki şort iki tişörtle tatile çıkamaz! Gereksiz bavul stresi peşin peşin cepte mi cepte!
Ve çocuklu tatiller.... Çocuğum yok ama bu konuda gözlemim çok. Çocuk hastalanır, çocuk sıkılır, çocuk mızmızlanır, çocuk yalnız kalamaz, çocuk hastalanır, çocuk yalnız kalamaz, çocuğu güneş çarpar.
Özet: Çocuklu aileler tatilden bir halt anlamaz.
Sevgilinle tatile çıksan ya kavga çıkar, ya onu tatilde tanır sinir olursun, ya da başka birşey.
İşkoliksen zaten baştan yandın bittin kül oldun.
Dönüşte işler ne olacak, yokluğunda iş yerinde neler oldu, arkandan dolaplar döndü mü, yerin hala sağlam mı....
Geçmiş olsun yani.
Şimdi yeniden soruyorum sizlere sevgili okurlar; tatil iyi birşey mi kötü birşey mi?
Ne dersiniz?