Erkeklerin 'üstünde yakalansan inkâr edeceksin' düsturu gereği salladıklarına bazen çok gülüyorum. Gerek kendi başıma geldiğinde (ki gülmekten kavga bile edemiyorum öyle zamanlarda), gerekse başkalarının hikâyelerini dinlediğimde... Tıpkı Petek Dinçöz-Can Tanrıyar çiftinin boşanma gerekçesini öğrendiğimde olduğu gibi... Petek bir vesileyle kocası Can'ın, Antalya'ya fındık kırmaya gideceğini öğrenmiş. Can'sa o günlerde Antalya değil, Marmaris'e gideceğini, Petek'e duyumlarında yanıldığını (!) söylemiş ve yola çıkmış. Fakat gel gör ki THY uçağı tam Dalaman'a inecekkennnn bir yel esmiş ve uçak Marmaris yerine Antalya'ya inmişşş! Can da karısını arayıp, 'Karıcım valla sana malum oldu herhalde, ben şu anda hava muhalefetinden Marmaris yerine Antalya'dayım,' demiş. Ve fakat Petek tokmuş, yok ben almayayım demiş ve bunu yememiş. Sonra da Can tekrar uçacağı için tam altı saat (!) telefonunu kapalı tutmak zorunda kalmış. Petek bu altı saatlik boşluk üzerine iyice delirip boşanma davasını açıvermişşş. Peki masal da burada bitmiş mi? Sanmam. Petek bu blöften en kısa zamanda vazgeçer, iki özür, üç-beş gönül almaya kocacığına da geri döner. Ama 'o yeller' estikçe, bu hikâye daha çoook devam eder. Ve ben hep söylerim. Eğer kesip atacak gücün yoksa, adamın arkasını hiç kovalamayacaksın... Ki iyice rezil olmayasın!