Yerli Norveçli: Süleyman Abay

Halk dilinde birini eleştireceksen şöyle denir: "İğneyi önce kendine, çuvaldızı sonra başkasına batır." Ben iğneyi önce Fatih Hoca'ya batırıyorum.
Takımda gereksiz bir değişikliğe gitti. Riera'nın ve Selçuk'un cezalı olduğu Mersin maçına sağbekte Sabri, stoperde Gökhan ve sol kenarda Emre Çolak ile başlamak Galatasaray'ı oyun aklı ve takım ritmi olarak olumsuz etkiledi.
Eboue ve Semih'i kulübede başlatmanın faturasını Galatasaray önce Gökhan Zan'ın hatası sonucu gol yiyerek ödedi.
Gol sonrası 15 dakikalık bölümde korku tüneline giren Galatasaray'ı kabustan kaleci Muslera kurtardı. Ardından fanatik Fenerbahçeli hakem Süleyman Abay (Bunu öğrenmek isteyen Abay'ın çalıştığı Cumhuriyet Gazetesi'nin Spor Müdürü Arif Kızılyalın'a sorabilir) sahne aldı. Danny'i faul yapmadığı halde bariz gol şansından kolay attı. Abay çaldığı düdüklerle oyunu gerdi, Galatasaraylı oyuncuları sinirlendirdi. Topu yere çarpan Terim'i tribüne gönderirken, topu yere çarpan ve Drogba'yı ceza alanında indirip penaltıya neden olan Serkan Yanık'a kart bile göstermedi.
Melo'ya dirsek atan Lawal'a kırmızı yerine sarı gösterdi.
ALLAH'IN ADALETİ
Futbolda "Atan ile tutan iyi olacak" bir kuraldır. Muslera muhteşem oynarken ikinci yarı haksızlıklara direnen muhteşem bir Drogba izledik. Drogba tek başına maça damgasını vurdu, iki gole imza atarken penaltıyı da kazandırdı. Drogba bir lider gibi oynarken hem takımı ateşledi hem de tribünleri maçın içine itici güç olarak soktu. 60 dakika 10 kişi oynayan Galatasaray ikinci yarı Drogba'nın kazanma hırsıyla, tecrübesiyle harmanladığı liderliğiyle müthiş bir geri dönüş yaşadı. Ben Allah'ın adaletine inanırım.
Hakem Abay, Terim ve ekibini atarak tarihe geçti ama hem Allah'ın adaletine hem de Drogba ve arkadaşlarının kazanma hırsına çarpıldı.