Trabzonspor, Lille karşısında tarihin en önemli maçına çıkarken bordo-mavili ekibin Şampiyonlar Ligi'nde daha dengeli bir diziliş ile farklı bir oyun yapısı içinde olduğunu gördük. Karşılaşmanın düşük tempoda oynanması da açıkçası Trabzonspor'un bu oyun anlayışı açısından avantaj teşkil ediyordu.
İlk yarının geneline baktığımızda Trabzonspor'un bu avantajı lehine çevirmesi için topa daha fazla hakim olması gerekiyordu. Takımın ne zaman topu alıp ne zaman çabuk atağa kalma konusunda dengeye ihtiyacı vardı.
Burak'ı ileride tek forvet oynatınca uzun toplar yerine pas oyunuyla ona gitmek lazım. Pas oyunu değil de uzun topla oynayınca yapayalnız bir oyuncu yaratıyorsun. Zaman zaman da aynen böyle oldu ilk yarıda. Trabzon neredeyse hiç hücum girişimi yapamadan tamamladı ilk devreyi. Bu dengenin sağlanması için görev Colman'a düşüyordu.

SADECE BİR KEZ KAYBETTİ AMA...
İki Inter maçında da Zokora ile çok iyi ikili oluşturup topa sahip olup iyi servis yapan Colman bu oyunu sergileyemeyince Trabzon, Lille karşısında ilk devrede hücumda etkisiz kaldı. İlk yarıdaki kaygımız olan Colman-Zokora ikilisinin etkinliği ikinci yarı yine sahaya yansımadı. Ama yine de ikinci yarıdaki resim ilk yarıya oranla daha iyiydi. Yine topu tutan değil kovalayan taraftık ama daha az pozisyon verdik.
Az da olsa pozisyon bulabildik. Bütün akşamın oyun özetine baktığımızda kazanmayı değil kaybetmemeyi düşünen bir Trabzonspor vardı.
Güneş'in ve Trabzonspor'un kafasında bizim gibi beraberliğin Şampiyonlar Ligi için yeteceği kanısı vardı.
Bu açıdan baktığımızda istediği sonucu da aldı Trabzon ama Inter'in sahasındaki mağlubiyeti Şampiyonlar Ligi hayalinin Avrupa Ligi'ne kalmasına neden oldu. Şimdi artık Trabzon'u M.City, Porto, M.United ve Valencia gibi ekipleri de düşündüğümüzde çok zorlu bir Avrupa Ligi macerası bekliyor. Yine de ilk kez katıldığı Şampiyonlar Ligi'nde 7 puan toplayarak çok başarılı olduğunu söyleyebiliriz. Trabzon'un gruptan çıkamasa da Devler Ligi'nde bir kez yenildiğini unutmayalım.