Hasan Bülent Kahraman'ı okuyorum hafta sonu tiryakiliklerim içinde.. Bir Çetin Altan yazmış..
Klasik olur..
Bu kadar mı güzel anlatılır, Hasan!..
Ahmet Küflü ağabeyime teşekkür yolladım, yukarılara bakıp.. Erkekçe'yi çıkarırken "Bana bir kitap yazarı bul, ama entel dantel yazılar istemiyorum. Herkesin anlayacağı dille kitap anlatsın, yazdığı kitabı okutsun" demiştim.
Gencecik Hasan Bülent Kahraman'ı tanıttı bana..
O günden bu yana, dostluğu ile gurur duyduklarımdandır..
Haşo'yu okuyorum.. Melankoli filmini anlatıyor, benim gibi yarım sayfa yazıp "Hâlâ anlatamadım" der gibi değil.. İki satıra her şeyi sığdırarak..
Dostluğu ile gurur duyduklarımdan biri de o..
Adalet Cingöz kimin takma adı bilmem. Aramadım, sormadım. Ama yazılarına bayılıyorum.. Müthiş akıcı ve yer yer mizah dolu dili ile sanat eleştirileri yapıyor.. Eleştirmenlere ders verircesine..
Hasan'la da, Haşo'yla da, Cingöz'le de fikirlerimiz çoğu zaman uyuşmuyor..
Dünyayı güzel yapan bu değil mi?. Değişik fikirler.. Değişik fikirlerin ayni gazetede buluşması..
O değişik fikirlerin sahipleri arasında saygı ve sevginin eksilmemesi..
Çirkinlikler de var tabii.. Dünyanın çirkinlikleri, güzelliklerden çok aslında.. Ama benim işim güzelliklerle..
Ötekilere kafamı takmam. Takarsam değer vermiş olurum zaten..