Perşembe gecesi konser çıkışı eve koşup hemen LigTv'yi açtım, Karşıyaka- Fenerbahçe basketbol playoff maçının sonuna yetişmek umudu ile.. Kaçırmışım.
Bitmiş. Maç arkası programı başlamış.
Murat Didin'i yakından tanırım..
O vardı.. Yanında da Can Sonat.. Bana gazeteciliği öğretenlerden biri nurlar içinde yatsın, çok sevgili Selahattin Ağabeyimin oğlu, Can ve ilk defa izlediğim bir kadın sunucu.
Bizde konuşanların adlarını belli aralıklarla ekrana yazmak diye uygar bir adet olmadığından kim olduğunu da en sonunda, kız kendini takdim edince öğrendim.
Şükran Albayrak'mış..
Niye bu kadar merak ettim kim olduğunu..
LigTV'de ilk defa ne konuştuğunu, ne sorduğunu bilen, benim aklımdaki tüm sorulara tercüman olan, en az yorumcular kadar konuya hakim bir sunucuya rastladım da ondan. Harikaydı Şükran..
Murat ve Can da harikaydılar.
Bir saniyesini dahi izlemediğim maçı, bana o kadar güzel anlattı ki program, seyretsem o kadar olmazdı.
Doğru yerlere doğru adamlar seçilince ve herhangi bir maksada yönelik sorular ve yanıtlarla güdümlü program yapılmayınca, demek, en iyisini de yapabiliyormuş LigTv..
Şansal başta Maraton ekibi, o geceki 41. Dakika programını banttan izlesinler ve maç sonu yayını nasıl yapılır, görsünler, bir.
Maç sonu röportajlarında aptalca sorular soran, aslında hiçbir şey sormayan o cahil röportajcılar da Şükran Albayrak'ı dinleyip "Soru nasıl sorulur" dersi alsınlar, iki!.