Çocukken ağbimle sık sık şarkı gibi söylerdik..
"Tarhana tartar Boğazımı yırtar Baklava kardeş Gel beni kurtar!." Niye?. Hele kış gecelerinde, iki günde bir babaannemin köyden yolladığı tarhanayı pişirirdi annem.. Hele o yokluk günlerinde baklava nerde?.
İstanbul'da üniversite okurken, her Ankara dönüşümde anneme baklava götürürdüm. Bilgeoğlu markaydı, Kadıköy'de.. En makbule geçen hediye olurdu, evde..
Beni yorulmaz gezileriyle kıskançlıktan delirten Yavuz kardeşim (Donat) Uşak'ta "Tarhana Baba" diye tanınan Mustafa Yeldanlı'ya uğramış. Tahta kaşıkla tarhanasını içmiş. Tarhana Baba bir torba da bana yollamış..
Yavuz yolladı.. Dün yaptılar..
Enfes.. Babaanne usulü tarhanayı ne özlemişim meğer.. Üstüne, Celal Başkan'ın (Doğan) Antep'ten özel yolladığı Ömer Güllüoğlu baklavasını yedik tabii..
Ellerinize sağlık, Tarhana Baba.. Ve de Ömer Hemşerim!..