Depresyon Belirtileri - Hafif, Orta Düzey, Ağır Depresyon Belirtileri Nelerdir, Nasıl Anlaşılır?

Zaman zaman herkes duygusal ve psikolojik olarak iyi hissetmediği dönemlerden geçebilmektedir. Bu dönem, genelde yaşadığınız sıkıntıların, üzüntülerin yoğunluğuna bağlı olarak belli bir süre devam etmektedir. Ancak yaşadığınız kötü dönemler iki üç haftadan uzun sürüyor ve günlük hayatta yapabildiğiniz pek çok şeyi düzgün bir şekilde yapmanıza engel oluyorsa, bu duruma depresyon ( majör depresif bozukluk) denir.

Beyindeki kimyasal dengenin bozulması bu hastalığın başlangıcında büyük rol oynar. Beyinde duygusal durumunuz, yargılarınız, hedefleriniz ve çözümleriniz konusunda önemli işlevleri olan frontal lob'un yaşadığınız travmatik olaylar sonucunda zarar görmesi depresyona girmenize sebep olabilir. Örneğin, uzun süredir devam eden bir ilişkinin bitmesi, yeni doğum yapmak, sevdiğiniz birinin ölümü, işsizlik, uyuşturucu ve alkol bağımlılığı gibi bizi yıpratacak ve beyininiz de etki bırakacak olaylar sonucu depresyon olasılığı artmaktadır.

Depresyon, genetik aktarım yoluyla da kişiden kişiye geçebilir. Ailesinde, depresyon ya da başka bir psikolojik rahatsızlık olan bireylerde depresyon görülme olasılığı daha yüksektir.

Depresyonun 3 aşaması vardır. Bunlar hafif, orta ağır düzey olarak geçmektedir. Fakat depresyondaki bu 3 aşamanın ortak belirtiler şunlardır:

• Sinirlilik halı

• Olumsuz düşünceler

• Alışılmışın dışında yorgun hissetmek

• Umutsuzluk hissu

• Ezici bir şekilde üzücü hissetmek

• Sık sık ağlamanın eşiğinde olmak

• Kendine nefret duymak

• Odaklanmakta zorluk çekmek

• Heyecanını kaybetmiş hissetmek

• Yalnız kalmayı istemek

• Açıklanamayan küçük ağrı ve sızılar

• Başkalarıyla empati kaybetmek

• Bariz davranış değişiklikleri

• Gözle görülür bir şekilde uyku düzeninin değişmesi

• Aşırı iştahlı yada aşırı iştahsız olma hali

Hafif depresyonda tüm bu belirtilere rağmen, hafif depresyon yaşayan kişilerde semptomlar bir süre sonra kendiliğinden (veya psikolojik destekle) iyileşebileceği için herhangi bir ilaç tedavisine çoğu zaman gerek olmaz.

Bunların yanı sıra orta depresyon için şunları söyleyebiliriz:

Depresyon deneyimi zamanla değişebilen bir şey olup kasvetli veya uykusuzluk dönemleri gibi yeni belirtiler de oluşabilir.

Mevcut semptomlar da kötüleşebilir. Zaman zaman endişelenme endişeleri, negatiflere neredeyse sürekli odaklanmaya dönüşebilir. Arkadaşlarla sık sık rahatsızlık vermeyecek bir hayal kırıklığı olabilir.

Bu tip değişiklikler, hafif ila orta dereceli depresyondan bir geçişi gösterebilir. Kişi semptomlardaki farklılıkları gözlemlerse, doktora başvurmalıdır.

Ağır depresyonda ise:

Şiddetli veya majör depresyon başkaları için fark edilebilir olma eğilimindedir. Durum çok zayıflatıcı, olağan faaliyetleri gerçekleştirmeyi son derece zorlaştırıcı olabilmektedir.

Şiddetli depresyon genellikle daha hafif formlara benzer semptomlar içerir. Bununla birlikte, şiddetli depresyonu olan bir kişi de yaşayabilir:

• Hezeyanlar

• Halüsinasyonlar

• Kendine zarar verme veya intihar hakkındaki düşünceler

• Ağlama nöbetleri

Bu rahatsızlığı olan bir kişinin muhtemelen ilaca ihtiyacı vardır ve bir doktor bir tür konuşma terapisi önerebilir.

Bipolar bozukluk (iki uçlu duygu durum bozukluğu) bir diğer adıyla manik-depresif hastalık, kişinin duygu durumunda, enerjisinde ve sosyal aktiviteleri tamamlama yetisinde bozulmalara neden olan psikolojik hastalıktır. Belirtileri ise şu şekildedir:

• Uyku problemleri, uyku ihtiyacında azalma

• Oldukça yükselmiş (öforik) duygu durum

• Artmış enerji, etkinlikler ve yerinde duramama hali

• Konsantrasyonda azalma

• Cinsel istek artışı

• Çok para harcama

• Kişinin kendi kabiliyeti konusunda gerçek olmayan inanışlara sahip olması

• Yargılama kapasitesinde azalma

• Düşünme ve konuşma içeriğinde artış

• Tahrik edici, uygun olmayan davranışlarda artış

• Alkol ve madde kullanımında artış

Bipolar belirtilerinin üç veya daha fazlasının her gün görülmesi ve bir hafta veya daha uzun sürmesi gerekmektedir. Mani dönemi ani başlar ve tedavi edilmezse haftalarca sürebilir. Kişi genelde mani dönemi yaşarken hasta olduğunu fark etmez ya da tedaviyi reddetme eğilimindedir.