Spartaküs denilince...
Aklıma ilk Karl Marx'ın onun için "kahramanım" deyişi ve "Roma tarihinin tek saygın kişisi" olarak değerlendirişi gelir...
Sonra Arthur Koestler'in insanı şiirsel diliyle de sarsan romanını hatırlarım: "Kölelerin İsyanı: Spartaküs."
Ve ah, o 70'li yıllarım! "Spartaküs'ten Lenin'e uzanan devrimci çizgi" laflarının havada uçuştuğu dönemler...
Bir de Howard Fast'ın "Spartaküs" adlı bir romanı ve o romana sırtını dayayan Kubrick'in harika filmi var tabii.
Kirk Douglas'ın Spartaküs'ü canlandırdığı film! (Gladyatör okulunun sahibi Lentulus rolündeki Peter Ustinov müthiştir, olur da filmi dvd'sinden izlerseniz, bana hak vereceksiniz!)

***
Şurası bir gerçek ki, Spartaküs denildiğinde biz ve bizden sonraki birçok kuşak yukarıda anlattığım şeyleri aklından geçirdi.
Peki bugünün gençleri Spartaküs hakkında ne düşünüyor, derseniz...
Tam o noktada duralım!
Dün bizim gazetelerde şöyle bir haber vardı: "Erotizmin sınırlarını zorlayan sahneleriyle büyük yankı uyandıran Spartaküs dizisinin başrol oyuncusu Amy Whitfield hastalığı nedeniyle diziye veda edecek."
Şaşırmadım!
Spartaküs tarihi bir kahraman değil artık, bir dizi kahramanı! Ve en çok da şehvetiyle ilgi topluyor.
Birkaç ay önce Amerikan medyası bu dizinin pornoya yakın sevişme sahnelerini bizde Fatmagül'ün tecavüz sahnesi gibi sürekli gündemde tutmuştu.
***
Dünya değişiyor, değişecek tabii!
Ama değişirken bir yandan da uysallaşıyor!
O güzelim erotizm giderek haksızlıkları unutturmanın; adaletsizliği yenilir yutulur kılmanın, isyanı ütopya gibi göstermenin en etkili yolu olup çıkıyor.
Kendisi gibi köle 70 arkadaşıyla gladyatör okulundan kaçıp binlerce köleden oluşan bir ordu kuran ve koca Roma'yı yıkımın eşiğine kadar sürükleyen Spartaküs çağlar boyunca "özgürlük ateşi"nin simgesiydi! Bugün "şehvet ateşi"yle anılıyor!
Merak ediyorum...
Ahmed Arif'in Spartaküs için yazdığı "cihanın ilk umudu, ilk sevgilisi" dizelerinin bizde cnbc-e kanalında gösterilen "Spartacus: Blood and Sand" adlı diziyi izleyenlerin gözünde bir değeri var mıdır?