Argo ve küfür

GEÇEN hafta köşe yazılarıyla ilgili bazı kurallara yer vermiştim.
Okurumuz Naci Akçal'ın gönderdiği bir faks mesajı buna vesile olmuştu.
SABAH okuru Recep Bayraktar, Akçal'a bazı itirazlarını seslendirdiği bir not göndermiş.
Farklı bir bakışı yansıttığı için, özellikle son iki paragrafına dikkatinizi çekerek onu da bu köşeye taşıyorum:
"Ben Sayın Emre Aköz ve Sayın Engin Ardıç'ı zevkle okuyan Sabah okurlarından birisiyim ve bu iki değerli yazarımızın yazılarını gayet okunabilir, nitelikli, akıcı ve en önemlisi akılcı buluyorum.
Küfür konusunda Akçal'a katılmamı gerektirecek derecede bir seviyesizlik olduğunu düşünmüyorum. Belki de küfür konusunda Akçal ile aramızdaki düşünce farkı yaş farkımızdan kaynaklanıyordur.
Önemli olan argo ile küfrü ayırabilmektir. Yaşına saygı duyduğum Akçal'ın burada zorlandığını düşünüyorum. Ben Akçal'ın uzunca bir süreden beri diğer gazetelere hiç göz atmadığını, Sabah'ınkiler hariç hiç bir köşe yazarını okumadığını düşünüyorum. Çünkü diğer gazetelerdeki hakaret ve küfür ortalaması Sabah'ın asla ulaşamayacağı düzeylerdedir.
Benim gazetemin içerisinde değişik görüş ve düşünce yapısında olan yazarların olmamasını kabul edemem. Elbette ki bu yazar şablonuna sahip bir gazetede de karşılıklı atışmalar olacaktır. Bu atışmalar bize karşılıklı görüşleri aynı zamanda okuyup değerlendirme şansı da verecektir. Akçal'ın isteği (yaşının gerektirdiği şekilde) sanırım Cumhuriyet veya Vakit türü bir yapılanmanın Sabah'a yerleşmesidir ki bu şekilde kimse birbiriyle atışmaz. Yalnız bana göre asıl bu nokta Sabah'ın asla gelmemesi gereken bir noktadır."