Süper Lig'in son üç sezonunda beş parmak izi bırakmış iki ekip, maça birbirlerini kutlayarak başladı. İki takım taraftarları da Galatasaray'ı yenmenin keyfini karşılıklı tezahüratlarla yeniden yaşayıp, birbirlerine çiçek de attılar.
Anadolu başkaldırısının elebaşıydı Sivasspor. Bülent Uygun ile beraber iki sene önlerine gelene tokadı bastılar. Geçen sene küme düşmekten zor kurtuldular, ama Bursa bayrağı zirveye sapladı. O yüzden maçta kimse kimseye kızamıyordu sanki.
Maç öncesinde Ertuğrul hoca forvetlerini (İnsua-Sercan), forvetciklerle (Nunez-Batalla) ile değiştirmişti. Bir kere bile etkili gelemedi rakip kaleye. Meydanı Sivas'ın istekli, baskılı oyunu dolduruyordu. Ama onlar da "gol atar" izlenimi veremiyor, Bursaspor'un oyun alanını küçülten yapısıyla kalabalığa saplanıyordu.
Sahadaki kurgudan keyif çıkartan görüntü, iki teknik adamın da saha kurgusunda sıfır hatayla oynamaya çalışan doğru görevlendirmeleriydi. Ergic'den önce Sivas defansının müdahale ettiği bir pozisyon vardı ki, Galatasaray maçındaki ilk golün kopyası olacaktı. Sivas adına Sedat'ın üst direkte patlayan kafa vuruşu ise, Antalya'daki beraberlik golünün izdüşümüydü. Yani; prova edilmiş, çalışılmış, oyunculara reflekslenmiş anlar bunlar.

GALİBİYETİN ANAHTARI...
Bursa'ya etkili oyunu getiren iki forvetin oyuna girmesiydi. Genç sol bek Ferhat'ın pozisyon hatası, Volkan'ın süslü golünü yarattı. İki takım birbirinin bileğini bükmek için vazgeçmeden oynarken, yapılan ufak hatanın, kabarık hesabıydı tabelaya yazılan.
Bursa'ya Ali Sami Yen'den galip dönen, iki gün önce Şampiyonlar Ligi'ndeki rakiplerini öğrenen futbolcuların, Sivas yollarında bu maçı düşünmeleri, kendilerini hazırlamaları çok zordu. Sert bir rakip karşısında, takım kalabilmeyi başarıp, birlikte kalmaları galibiyet kadar önemli bir ayrıntı.