Efendim, malum, bizde hafiften sıska delikanlılar için 'Bakımsız Tarzan' lakabı uygun görülür. Hatta kıymetli sinema büyüğümüz Aydemir Akbaş'ın da Bakımsız Tarzan diye bir filmi mevcuttur. Ta 'Türk işi erotik film' furyasında çekilmiştir... Tabii bendeniz gürbüz bir çocukluk ve gençlik evresi geçirdiğim için, mahallemizin muzip abileri beni ufaklığımda 'Bakımlı Tarzan' diye çağırırlardı...
Efendim, elbette sizi ergenlik bunalımlarımla yormak istemiyorum, maksadım farklı... Ustura Kemal'e baktıkça, aklıma tarihten süzülüp gelen o 'bakımlıbakımsız' geyikleri geliyor, gözlerim uzaklara dalıyor, içim bir tuhaf oluyor...
Şimdi kıymetli okur, aylarca bu 'Ustura Kemal dizisinin tanıtımlarını izledik. Dizi başladı, 'kariyer'ine 'sabah şekeri' olarak başlayan Oktay Kaynarca'dan çelik bilekli, yenilmez bir Ustura Kemal figürü yaratıldığını müşahede ettik. Elbette bu yeni bir vaziyet değil. Ne olduysa oldu, Oktay Kaynarca Beyefendi'ye Kurtlar Vadisi döneminde bir haller oldu, ondan sonra sert tipler oynamaya meyletti.
Ama olmuyor, hep karikatür gibi tipler çıkıyor arkadaştan.
Efendim, bir kere cüsse tutmuyor. Yani zamanında Kartal Tibet de bir Tarkan serisi çevirdiydi, ayıptır söylemesi, postundan sürekli olarak iç donu görünürdü, son derece bakımsız bir Tarkan'dı. Çizgi romanlardan zihnimizde yarattığımız Tarkan imgesiyle bize sunulan o 'bakımsız Tarkan' figürü arasında kalır, bunalıma girerdik.
Eh, artık yaş ilerledi, masal kahramanlarıyla gaza gelecek dönemleri aştık. Yani benim için hava hoş ama yaratılan 'Türk-kahraman' karakterleri yeterince bakımlı olmayan kimselerce temsil edildiği takdirde, gelecek kuşakların milli hasletlerinde zayıflama yaşanır, benden uyarması. Yani tamam, bizim dönemimizde bakımsız bir 'Tarkan' vardı ama Serdar Gökhan gibi Kurdoğlu, Kara Orkun, Kara Pençe karakterleri yaratan yarma bir ağabeyimiz ve Cüneyt Arkın gibi kült bir Malkoçoğlu'muz vardı.
Halbuki hemen gelin bugüne, bakın Muhteşem Yüzyıl'a, onca bütçeli dizi, halkımıza çıkara çıkara Burak Özçivit gibi bir Malkoçoğlu çıkardı. Sadece bıyıkla oluyorsa o işler, ben de bıyık bırakıp Hulusi Kentmen ambiyansı yaratayım, olur mu? E, olmaz tabii.
Burak Özçivit kardeşimizin her tarafı nazik, 'çıtır' tabir edilen gençlerden bir kardeşimiz.
Ne kılıç düzgün, ne at üstünde akrobasi yapıyor... Gence bıyık bıraktırmışlar, bize cengaver niyetine kakalıyorlar...
BİZDE ÇOCUKLAR KILIÇ TOKUŞTURUYOR
Vallahi kıymetli okur, bir Spartacus, bir Game of Thrones izliyorum, adamlar çatır çatır kılıç oyunu yapıyor; bizimkiler ise dekora, kostüme dünyanın parasını harcıyor, lakin mahalle arasından çocukları toplamışlar, fonda kılıç tokuşturtuyorlar. Halbuki, o kadar tesis eksikliğinde bile, bir Serdar Gökhan, bir Cüneyt Arkın, tahta kılıçlarla harikalar yaratıyordu.
Yani Allah sizi inandırsın, geçenlerde Muhteşem Yüzyıl'daki kılıç sahnelerini izlerken ceddimden utandım. Rahmetli ceddimiz kılıcı söz konusu dizideki figüran arkadaşlar gibi tutsalardı, içlerinden pek çok Vivaldi çıkardı, ama kılıç dediğiniz öyle keman yayı gibi, serçe parmak yukarıda tutulmayacağı için, Viyana kapılarına dayanmaları mümkün olmazdı.
En fazla, Viyana'daki Schubert Konser Salonu'nda Mozart'ın Türk Marşı'na çalgıcılık yapabilirlerdi.
Halbuki bizim genetiğimize 'fetih ruhu' yerleşmiştir.
Bakınız, Saadettin Teksoy'un ardından Ayşe Arman da kutup fatihi oldu. Evet efendim, Ayşe Hanım kutupları kurtarmak için kendini tehlikeye atarak Kuzey Kutbu'na seyahati göze aldı.
E tabii, hazır oralara kadar gitmişken, kendisinden 'Kutup ayıları nasıl sevişir?' başlıklı sosyal içerikli yazılar da bekliyoruz.
Bu arada, Dubaili Araplar meşhur atasözlerinde tadilata gitmişler, "Talihsiz kutup ayısını buzların arasında Ayşe Arman kovalar," diye laf türetmişler.
Dubai'de fırıncılık yapan bir arkadaşım söyledi.
Vallahi bakın...
