Galatasaray Medical Park hak ettiği yere kadar gitti. Taraftarına inanılmaz güzel bir Euroleague sezonu yaşattı. Dahası da olabilirdi... Belki İstanbul'daki Olympiakos macı 7-8 farklara giderken, öyle bitse, Atina akşamı çok daha farklı olabilirdi veya Anadolu Efes, Olympiakos'u elinin içinden kaçırmasa İstanbul'da, Galatasaray için artı bir İstanbul masalı daha olacaktı ama olmadı... Bütce/takım/performans hesaplarina girdiğin anda, bence Galatasaray Medical Park, Unics Kazan ve Bilbao ile beraber Euroleague'nin en başarılı üçlüsünden biri... Tutku bu kadar geç geri dönmese, belki Spanoulis'i daha cok yıpratabilirlerdi Pire'de. Kazandıkları Cumhurbaşkanlığı Kupası, bu yatırımları, inançları ve yarattıkları tribün sevgisi ile daha da kazanacakları ile onlar için de sporun adaleti kusursuz, haklarını vererek işledi, işliyor iki yıldır... Anadolu Efes'de Ufuk Sarıca, benim bakış açım ile değiştiremediklerinin kurbanı oldu. Kadroya baktığında ancak rakibi 50'li, 60'lı sayılarda tutarak kazanabilecek yapıya, hücum desteği şart idi. O da bana göre Savanovic'i ikinci point guard gibi, 4 numaradan oyun kurucu olarak kullanmak ile mümkün olabilirdi. Bildiğim, beraber çalıştığım Ufuk'un arzusunun, enerjisinin tüm gücü ile sahaya yansımadığını gözlemledim. Kerem Gönlüm'süz oynamak, onun önemli bir şanssızlığı idi, Zouros'un ise ciddi bir şansı olacak...

BEŞİKTAŞ'A KUPA YAKIŞIR
Haftalardır burada yazdığımız 3 Euroleague temcilsini, yani Türkiye'nin Şampiyonlar Ligi temsilcilerini aşacak güçte baska takımlarin olması, hatta onların kupa finalini paylaşması basketbol adına, ligin gücü adına çok pozitif bir gösterge. Banvit daha da ileriye gidebilecegi Euro Cup'ta Buducnost mağlubiyetinin kurbanı oldu. Eurochallenge de ise, Beşiktaş Milangaz, bu kadrosu, yönetimi ve deneyimi ile Türkiye Kupası'nın yanına bir de Avrupa kupası ekleyebilir...