Krishnamurti, hayattan çoktan göç etmiş, değeri sanki yıllar sonra, bir kez daha yeniden anlaşılan değerli bir düşünür.
Bugünlerde yeniden basılan birçok kitabını görebilirsiniz kitapçılarda.
Krishnamurti'nin bazı konuşmaları minik cep kitapçıkları haline de getirilmiş güzel bir şekilde. Örneğin onlardan biri "Kendini Bilmek" başlıklı kitapçık.
Konuşmasının bir yerinde şöyle demiş Krishnamurti:
"Çoğumuz hiç dinlemiyor.
Doğal olarak fikirlerimiz, kendi görüşlerimiz, önyargılarımız, vargılarımız (vardığımız sonuçlar) var, bunlar bir engel haline geliyor ve bizi dinlemekten alıkoyuyor.
Sonuçta kişi dinleyecekse dikkatli olmak zorundadır.
Ve eğer kendi düşünceleri, vargıları, görüşleri ve değerlendirmeleriyle meşgul ise ortada dikkat diye bir şey yoktur. Bütün iletişim son bulur o zaman.
Açık bir olgudur bu.
Ne yazık ki bu kadar açık olmasına rağmen, bu olgunun pek farkında değiliz.
Kişi kendi düşüncelerini, vardığı sonuçları ve görüşlerini bir yana bırakıp dinlemelidir. İletişim ancak o zaman mümkündür."
Gerçekten ne doğru bir değerlendirme yapmış yıllar önce Krishnamurti.
Dikkat ederseniz vurguladıkları bizim toplumumuz için çok geçerli.
Çünkü son yıllarda kamplara bölündük, hep farklı uçlardayız ve kimse birbirini anlamak için gayret göstermiyor. Herkes haklı, herkesin her konuda bir fikri ve yargısı var.
Herkes doğruyu biliyor. Oysa herkes her olaya, sadece kendi penceresinden bakıyor. Ve doğal olarak Krishnamurti'nin vurguladığı gibi, gerçek anlamda bir iletişim mümkün olamıyor...