Son günlerde beni en çok duygulandıran; ne bir şiir, ne bir film, ne de dizi oldu. Bir televizyon reklamı, içimde farkında olmadan biriken duyguların bendini yıktı...
Meğer bir GSM firmasının Engelsiz Eğitim Sınıfları varmış.
Televizyonda o şahane reklamı yapmasalar, haberimiz olmayacaktı.
Elif adında görme engelli kız, çaktırmadan cep televizyonuyla annesinin fotoğrafını çekiyor, ona sezdirmeden ellerini yüzünde gezdirip hatlarını, saçlarının şeklini beynine kazıyor.
Sonra özel sınıfında bu portreyi önce kabartmalı bir eskize, ardından elleriyle boyadığı bir tabloya dönüştürüp doğum gününde annesine hediye ediyor.
Gururlu dış ses, metni tamamlıyor:
'Bu resmi Elif yaptı...' Şu anda yazarken bile tüylerim diken diken... Gördüm ki; bir GSM şirketinin başarı ölçütü, abone sayısı ya da kapsama alanı değil, gönülden gönüle çektiği gizli hat...