Türkan Şoray'a, Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde 'Sanatta Sorumluluk Ödülü' verildi.
Gala gecesini izledim. Sahneye çıkmadan önce yapılan sunum, hazırlanan video gösterisi Türkan Şoray'ı yine çok heyecanlandırdı, utandırdı, mutlu etti...
Sahneye çıktığı anda bütün duyguları yüzüne yansımıştı.
Türkan Şoray'ı iyi tanıdığım için, sahnedeki o heyecanını hangi şiddette yaşadığını anladım.
Türkan Şoray'ın bu toplumla, insanlarla ve sinemayla ilişkisi çok derin bir biçimde araştırılmalı bence. Üzerine uzun uzun yazılar yazılmalı.
Antalya'da, sahneye geldiği anda salondakiler yine ayağa kalktılar alkışlarken. Yine diyorum, çünkü Türkiye'de başka hiçbir sanatçının yaşayamayacağı bir saygı ve sevgi halesi oluşuyor Türkan Şoray'ın etrafında.
Ben daha önce defalarca tanık oldum; bir restorana girdiğimizde herkesin saygıyla masasında ayağa kalktığını ve o oturana kadar kendisine hayranlık ve saygıyla baktıklarını gördüm.
Tabii bu ilişki tek taraflı bir şey değil. Seyirciye müthiş bir adanmışlık var.
Hayatındaki her adımı 'Seyircim ne der, nasıl düşünür' kaygısıyla atıyor. Hiçbir zaman tek kişilik bir hayat yaşamıyor.

GÖNÜLLERİN SULTANI
'Başkaları ne der?' mantığıyla yaşamak bugünün toplumunda çoğumuzun uzak olduğu ve kabullenemeyeceği bir olgu.
Siz, biz kocaman bir sevgi için böyle bir bedel öder miydik bilemiyorum ama Türkan Şoray'ı görünce; onun, bununla çok ama çok mutlu olduğunu görüyorum.
Türk halkının onu sadece sinemanın değil, gönüllerin sultanı yapması da bu yüzden, bu adanmışlıktan...