Dikkat dikkat! Bu İzmir insanın fabrika ayarlarını bozuyor. Bu İzmir insanı fena halde baştan çıkarıyor. Haşmet'i (Babaoğlu) anlıyorum hatta anlamakla kalmıyorum, izinden gitmemek için fena halde direniyorum. Ah Haşo ah! Sen dedin de ben büyük sözü dinlemedim. İzmir adamın kanına girdi mi, bütün sistemini alt üst ediyor işte. Geçen hafta sonunu İzmir'de geçirdim. Alsancak'ta dolaştım, saatlerce kafelerde oturdum, geceleri eğlendim. Bu arada geceler demişken, İzmirliler nasıl eğleniyor yahu! Kimse yerinde durmuyor, kimse kasmıyor, coşku tavan yapmış, eğlencenin hakkı teslim ediliyor. Sonracığıma pazar günü bir de Alaçatı'ya 'merhaba' dedim. Şimdi pazartesi sabahı gazetede odamda otururken hiç tadım yok. İzmir'i özledim, insanlarının rahatlığını, her şeyin yavaş olmasını, hayatı ağırdan almayı, uzun uzun sohbet edebilmeyi, uzun uzun yemekler yemeyi... Tam o sırada bizim Zeytindalı Haşo girdi odama. Dedi; "Ne bu bezginlik?". Dedim; "İzmir be Haşo". Dedi; "Geri gidesin var değil mi?" Başımı salladım; "Sorma Haşo sorma, ayarlarım şaştı..." Haşo kahkahayı bastı, "Yaa, demedim mi Ayşe Hanım." Dedin valla dedin...