Bazı adamlar vardır; sert, acımasız, kırılmaz, bükülmez, eğilmezdirler. Hiçbir şey onlara işlemez sanırsınız, kabuklarını asla kıramazsınız. Korkarsınız, çekinirsiniz, kafasının içinden geçenleri çözemeyeceğinizi bilirsiniz, duygularını anlayamazsınız, kıvranır durursunuz... Sonra bir gün bakmışsınız, o sert adam 'Kayıp Balık Nemo'yu izlerken ağlıyor! Ne düşünürsünüz? Ezel'de vardı bu sahne... Sert, karizmatik, heybetli, koca Ezel, kendi de kayıp bir balık olduğu için muhtemelen, oturup bir çizgi filme ağlayabildi. Bizim gazetedeki erkekler bile eridi, 'çok romantik' dedi, pek bir çekti ilgilerini. Sorum şudur: Erkekler saklamak istediklerini göstermemek için mi bu kadar sert, uzak, mesafeliyi oynarlar? Bunu böyle mi alalım şimdi?