Gollerin bol olduğu bir ilk yarı. Trabzonspor cephesinden baktığımızda geçen sezon da dahil en kötü oyunlardan biri. Ancak Fenerbahçe savunmasının inanılmaz hatalarıyla bir anda 2-0 öne geçtiler. Sonrasında ise tempoyu düşürüp ayağa fazla pas yapması gerekirken, aşırı bir telaşın hakim olduğu bir Trabzonspor vardı.
Orta sahada oynayan Selçuk ve Ceyhun savunmanın arasına girdiler. Savunmadan dönen her topu Fenerbahçeli oyuncular kazandı. Çıkan uzun toplarda ise Teofilo ve Alanzinho rakip sahada topu çabuk kaybettikleri için Fenerbahçe daha baskılı gözüken takımdı.
Sarı-lacivertlerin attığı iki golde de orta sahadan çıkarken kaptırılan iki top var. Her yazımda Trabzonspor'un orta sahada bir 'play maker'e gereksimi olduğunu belirttim. Şu an bu görevi Selçuk yapmaya çalışıyor. Ama Selçuk Beşiktaş, Fenerbahçe ve Galatasaray gibi üst düzey takımlar karşısında çok silik bir görüntü ortaya koyuyor. Fazla sorumluluk alan, tempoyu ayarlayan bir lider oyuncu gereksinimi olduğunu bir daha hatırlatıyorum.
İkinci yarıda, sahada hiçbir şey yapmayan Alanzinho'nun yerine Umut'un girmesiyle birlikte rakibi kendi sahasından çıkarmayan ve pozisyonlar üreten bir Trabzonspor vardı. Önce Teofilo'nun topu, sonrasında Yattara'nın iki adımdan kaleyi bulamaması ve ardından Colman ile kaçan penaltı.
Bu maçta Trabzonspor'un en iyi oyuncusu Serkan'dı. Maç boyu sağ kenarda savunma görevini eksiksiz yerine getirdi ve öne çıktığında da olumlu işler yaptı.

LİVERPOOL'A NEDEN OLMASIN?
Sonuçta böyle büyük bir maçta alınan üç puan çok büyük önem taşıyor. Çünkü yıllardır bu karşılaşmalarda kendi tarihine yakışmayan sonuçlar alan Trabzonspor'un ayak sesleri artık duyuluyor.
Şimdi bu maç geride kaldı. Perşembe Trabzonspor'un evinde oynayacağı Liverpool maçı tarihi önem taşıyor. Taraftarıyla bütünleşen bordo-mavili ekip neden büyük bir başarıya imza atmasın?