Kevin adlı çocuk, bir psikiyatri hastanesinde tedavi edilmektedir. Zekâ ve kültür testleri, aslında Kevin'in akıllı bir kişi olduğunu, ancak yanlış eğitildiğini göstermiştir. Kevin, bir gün hasta yatağında kalemi kâğıdı alır ve kendi yaşadıklarından esinlenerek bütün anne ve babalara hitaben şu öğütleri sıralar:
Beni şımartmayın; her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum ama sizi deniyorum. Bana tatlı sert davranın. Bu kendimi daha güvende hissetmemi sağlar. Yanlışlarımı başkalarının önünde söylemeyin. Yalnızken konuşursanız daha iyi netice alırsınız. Sizden nefret ettiğimi söylediğimde üzülmeyin. Aslında sizden değil, beni engelleme gücünüzden nefret ediyorum. Hatalarımın sonucunu yaşama fırsatını bana verin; her defasında beni siz kurtarmayın. Küçük hastalıklarımı büyütmeyin; bunları yenecek güçteyim. Yerine getiremeyeceğiniz sözleri vermeyin; o zaman çok kırılıyorum. Dürüstlüğümü fazlaca zorlamayın; korkup, yalan söyleyebilirim. Tutarsız davranmayın, bu size olan güvenimi sarsar. Benden özür dilemeyecek kadar gururlu olmayın; bazen içten bir özür beni size çok yaklaştırabilir. Büyümek için anlayışınıza ve sevginize muhtacım. Ama bunu söylemem gerekmez öyle değil mi?