Baz ı sahalar bazı takımların oynamasını zor hale getirebiliyor. Dünkü sahanın ortamı da biraz böyleydi. Tribünler sahaya yakın, saha küçük ve ağır zemin Trabzonspor için olumsuz iken, ev sahibi takım için avantaj oluşturuyordu. Böylesine zeminler eğer doğru kullanırsanız kendi sahanızda avantaj sağlar. Tabii dünkü mağlubiyetin bütün sebebini de sahaya bağlamamak lazım.
Trabzon açısından oyunun 2-0'a gelişindeki bana göre en önemli sebep Colman-Aykut ikilisinin orta saha performanslarıydı. Savunmadan hücuma geçişte bir türlü üretim anlamında pas trafiğini oluşturamadılar. Bir de ikinci goldeki, haftalardır mükemmel oynayan Tolga'nın büyük hatasıydı.
Öne doğru baktığımızda Alanzinho yetersiz, Olcan ise hep oyunun içinde olan, çalışan, araştıran, zorlayan ancak bir türlü sonunu getiremeyen bir görüntü içindeydi.
Ligin başından beri söylediğimiz skor olayını tek bir kişinin üzerinden geçirirseniz uzun vadede zaaflara uğrarsınız. Burak dün belki çok iyi işler yapamadı ama bir santrfor dokunuşuyla Trabzon'a son dakikalarda beraberlik hayalini kurduran oyuncu oldu. Lige tutunmaya çalışan Karabük cephesinde ise son anda transferi yapılan Mehmet Yıldız'ın hemen 11'de şans bulması Bülent Korkmaz'ın o bölgede ne kadar çok bu tip bir oyuncuya ihtiyacı olduğunu gösteriyordu. Topun Karabük'te kalması için Mehmet Yıldız en önde oynarken, kenara aldığı Shelton koşu özellikleriyle etkili olmaya çalıştı. Hücum organizasyon servisinde de Cernat vardı. Bu da Karabükspor'a çok önemli 3 puanı getiren faktörlerdi. Üst üste kazanan Trabzon'un aldığı bu mağlubiyet play-off'a tutunma şansını çok azaltmasa da, bu yarıştaki rakiplerini çoğalttı.