Dünkü tepe yazım "Salı gecesi" diye başlıyordu. "Salı gecesi bir konserdeydim.."
Hangi gece?. U2 Konserinin olduğu gece..
Yahu o konserin pazartesi gecesi olduğunu dünya biliyor. Bir ben mi bilmiyorum?.
Biliyorum bilmesine de.. Dalmış gitmişiz işte.. Eee.. Yaş 70, iş bitmiş, derler..
Peki yazılarımı ilk okuyan ve düzelten Yasemin'e ne oluyor?. Hadi onun da oruç başına vurdu diyelim.. Peki editörüm Fikret..
"Yahu Hıncal Ağbi, bugün salı.. Bu yazıyı salı sabahı yazıyorsun. Salı gecesi nasıl konserde olduğunu yazarsın" demiyorlar?.
Hep beraber atlamışız, iyi mi?.
Bu ülkede okumaktan, ya da izlemekten değil, gazetede, ya da yayında yanlış bulup, hemen kalem kağıda sarılmaktan zevk alan müthiş bir yanlışçı kitle var. Atlama, onları fena halde mutlu etmiştir ama bu defa ben onlardan evvel davrandım işte..
Ülke Teksas'a döndü. Hızlı çeken kazanıyor ya..
Kaç kişinin hevesi kursağında kaldı kimbilir "Konser salı değil, pazartesiydi" diye bana mail atmak için hazırlanan.. Ya da maili yolda olan.. (Mailler siz çektiğiniz anda değil, Yasemin okuyup, kağıda basıp, dosyayla önüme konduğunda bana ulaşıyor. Şu anda böyle bir şey yok..)
Efendim komedi dizisinde iftar topu gece karanlığında patlıyormuş. Oysa Türkiye'de böyle bir yer yokmuş.. Coğrafya dersi mi veriyoruz, yoksa iki tebessümle pirzola yemek mi amacımız?.
Hangi kafa takılır böyle şeylere.. Üşenmeden yazar.. Gazete de basar ki, öteki meraklılar da tahrik olsun "Ben de, ben de" desinler..
Yahu dostlar, bırakın bu Doğrucu Davutluğu.. Maddi yanlış.. Düzeltin, tamam.. Ama dil sürçmesi, el kayması çok basit hataların nöbetçi bekçisi olmayın. Gülün geçin..
Gülün geçin, yahu!.. Hayatı o kadar ciddiye almayın ki, tadını çıkarabilesiniz!.