Arka arkaya iki güzel gece geçirdim, müzikle.. İlki Boğaziçi Albert Long Hall'de.. "Harika gençlerimizle, solodan trioya.."
Üç genç.. Önce solo çaldılar.. Özgür Ünaldı (Piyano), Fahrettin Arda (Keman) ve Dorukhan Doruk (Çello).
Özgür, Beethoven'in Ayışığı Sonatı'nı çalarken daldım gittim.
İkinci bölümde birlikte önce bir İlhan Baran seslendirdiler.. Dönüşüm.. Yüzlerce yıllık Anadolu müziğini dönüştürüyor Baran, sekiz bölümle.. Müthişti..
Finalde gelen Mendelssohn ise uçurdu gitti salonu.. Fahrettin de, Dorukhan da, geleceğin yıldızlarından.. Bu üç ismi not edin.
Beni en çok mutlu eden Aleyna ile tanışmak oldu.. Bir ilkokul öğrencisi.. Babası Beylikdüzü'nden, iki saatlik yoldan getirmiş onu konsere.. "Sizden okudum, geldik" dedi, baba.. Bu nasıl ödüldür, anlarsınız.. Aleyna keman çalıyormuş. Onu da dinlemek umuduyla..
Perşembe gecesi TİM'deydim. 12 Tenor.. Tam bir müzik şöleni.. Dünyanın dört bir yanından 12 tenor, opera söylüyor, napoliten söylüyor, İrlanda, İskoçya, Amerika folku söylüyor. Rock, pop söylüyor.. Olmaz böyle şey..
Bence doruklar, ilk bölümde Mario Lanza gibi başlayıp, Elvis Presley gibi bitirdikleri, O Solo Mio / İt's Now or Never düzenlemesiyle, Pavarotti'ye ithaf ettikleri Nessun Dorma idi.
Çok neşeli, çok keyifli bir gece yaşadık. Birlikte söyledik, dans ettik, eğlendik.
Bu konser için şansınız devam ediyor. Bu gece ve yarın öğleden sonra iki gösterileri daha var.
Müziği, gerçek müziği sevenler kaçırmasınlar, derim..