Bize, "Mahşerin Dört Atlısı" derdi arkadaşlarımız, ünlü efsaneden mülhem.. Çünkü her Olimpiyat, her Dünya Atletizm Şampiyonası'nda Uluslararası Basın Merkezinde ve Türklere ayrılan yerleri genelde boş kalan atletizm tribünlerinde dördümüzü yan yana görürdü meslektaşlarımız..
En sevdikleri spor dalı atletizm olan dört spor adamı, dört gazeteciydik biz..
Kenan Onuk.. Cüneyt Koryürek.. Nuyan Yiğit ve ben..
Aslında bizi bir araya getiren, ayrılmaz dost yapan şey de atletizmdi denebilir.. Ya atletizm sahalarında tanışmıştık, ya da atletizm izlerken tribünlerde..
İlk kaynaşmamız, kardeşleşmemiz de, 1987 Roma Dünya Atletizm Şampiyonası'nda oldu. Daha bıyıkları yeni terleyen oğlu Süreyya'yı da getirmişti Nuyan Ağabey. Basın merkezinde o canavar Süreyya nasıl koşuştururdu bizim için.. "Start listelerini getir Süreyya.. Sonuçları getir Süreyya.. Basın toplantısını getir Süreyya.. Kahve getir Süreyya.."
Babasının oğlu.. Nasıl koştururdu şikayet etmeden..
Nuyan Ağbi'nin esas sporunun Kürek olduğunu Atlanta Olimpiyatları'nda öğrenmiştim. Gençliğinde Fenerbahçe 8 Tek'inin değişmez hamlacısı, meğer dünya kürek yarışlarını nasıl yakından izlermiş.. Önce basın merkezinde bana uzun uzun o yıl Atlanta Oyunlarına gelen efsaneleri anlattı. Sonra onların yarışlarına götürdü. Ben de oldum mu kürekçi..
Mahşet'in Dört Atlısı'ndan ilk kopan, ne acıdır, en gencimiz Kenan Onuk oldu. Yeri hala doldurulamayan harika televizyoncu, gerçek spor müdürü ve seyircilerin sevgilisi anlatıcı (Hele de atletizm ve buz pateni) Kenan Onuk en verimli çağında gidiverdi.
Ardından kaza demeye dilim varmıyor, resmen bir trafik cinayeti Cüneyt Ağabeyi aldı aramızdan..
Nuyan Ağabey, yıllar önce Londra'ya yerleşmişti. Orada yaşıyordu. Hatta bu sütunlarda kaç defa yazdım, harika bir Londra kitabı yazmıştı bu kente gidecek Türk turistlere kentte kolay yaşam yollarını ve görülmesi gereken yerleri anlatan. 1960 öncesi kuşağı ustalarından Nuyan Ağabeyin harika kaleminden okuyup da "Londram geldi" dememek mümkün değildi.
Çok üretkendi. Durmadan yazardı. Anılarını kaleme aldığı kitabı okumaya doyamadım. Başucu kitabı yaptım. Bu köşede tanıttığımda "Gazetecilik Okullarında ders kitabı olarak okutulmadı" dedim..
Ama meslek kimin umurundaki artık.. Bir gazeteci okuduysa şaşarım..
Geçen son bahar hastalandığı haberini aldık İngiltere'den.. Yaz başında bizim salı toplantılarından Süreyya'dan öğrendik. "Babam geldi" dedi.. Haftaya getireceğim.."
Salı günü Nuyan ağabeyi göreceğimi düşünürken, Süreyya da gelmedi.. Akşam da haberi geldi..
