Bu sözüm Fenerbahçeli basketbolculara değil, taraftarlarına. Dün rakip son Avrupa Şampiyonu CSKA Moskova'ydı. Herkesin beklentisi iğne atsan yere düşmeyecek tribünler idi. Ama salon boştu. Oysa sahada Fenerbahçeliler'in alkışlayacağı bir takım vardı. İlk yarıda son şampiyonu art arda yumruklarla sersemletmiş, ikinci yarıda da nakavt edecek bir görüntü veriyordu sarı- lacivertliler. Ancak tek eksik tribün desteği, taraftarın vereceği coşku idi. Ve bu olmayınca, rakip hırpalalanmış, düşmek üzereyken seyirci silahı patlamayınca işler bir anda değişti. İlk yarı F.Bahçe fizik dezavantajına rağmen inanılmaz mücadele etti. Basden ve Ömer'in savunma gayretleri, ihtiyar delikanlı Mrsiç'in 3'lük şovu ve Kambala'nın pota altını karartması, hepsi mükemmeldi. Öyle ki Rus takımı savunmada darbe yemiş, hücumda da boş şutları bile kaçırır duruma gelmişti. Sadece bir yumruk daha lazımdı yere yığılması için ama o yumruk hiç gelmedi. Devrede toparlanan CSKA neden şampiyon olduğunu ikinci yarı gösterdi. Papaloukas'ın (8 asist) yönettiği Rus ekibi, ilk yarı 10 denemede 3 isabet bulduğu üçlükleri ikinci yarı kaçırmadı. 7/13 üçlük yüzdesi ve tam 23 asist ile F.Bahçe savunması çökertildi. Savunmada da ikinci yarı F.Bahçe'yi 27'ye çekip, işi kolayladılar. F.Bahçe için belki de büyük bir kayıp değil dünkü yenilgi. Ama galibiyetin bu kadar yakınımıza geldiğini görüp de kaybetmek çok üzücü. Ses getirecek bir sonucu kılpayı kaçırdık. Biraz seyirci desteği ile çok şey değişirdi. Maçın yıldızı Mrsic, hayal kırıklığı ise İbrahim oldu. Az sayı attığı için değil, maçı 0 ribaundla tamamlayıp, savunmada da etkisiz kaldığı için. Oysa dün onun saha içi liderliğine çok ihtiyacı vardı Fenerbahçe'nin.