Yemeğe Göre Kafayı Çalıştıran Domuzlar

Hayvan Davranışı (Animal Behavior) dergisinin son sayısında, evcil domuzların aynaların fonksiyonlarını çabucak kavradıkları saptamasına yer verildi. Aynı zamanda aynadan yansıyan görüntüler sayesinde etraflarını inceleyip yiyeceklerini bulduklarına dair kanıtlar da yer aldı. Bulgu, yakın zamanlarda domuzlarda idrak konulu bir dizi son keşiften sadece biri. Başka araştırmacılar domuzların yiyeceklerin nerede depolandığını ve her bir deponun diğerine göre ne büyüklükte olduğunu hatırlamakta mükemmel performans gösterdiklerini saptanmıştı. Araştırmacılar Domuz A lezzetli yiyeceğin nereye saklandığını bildiğine dair işaretler gösterince Domuz B'nin Domuz A'yı anında izlemeyi öğrendiğini, Domuz A'nın da takip eden Domuz B'yi yanıltmaya ve atlatmaya çalıştığını gösterdiler. Araştırmacılara göre domuzlar yeni bir alışkanlığı en çabuk öğrenen hayvanlar arasında yer alıyorlar. Domuzlar ayrıca kolay kolay unutmuyorlar. Kısa süre önce uluslararası biyologlardan oluşan bir ekip domuzu genomunun, yani Sus scrofus domuz türünün Duroc cinsinin eksiksiz genetik haritasının ilk taslağını yayımladı. Araştırma ekibi başkanlarından biri olan Illinois Üniversitesi'nden Lawrence Shook üstünkörü bir bakışla bile domuz genomunun insan genomuyla çok uyumlu olduğunu söylüyor. Dr. Shook insanlarla domuzlar arasında pek çok davranışsal ve fizyolojik paralelliğin kendi genomlarımıza yansıyıp yansımadığını özellikle görmeye çok istekli. "Domuz kalpleri, bizim kalplerimize benzer, dişleri de dişlerimize benziyor. İlaçları bizim vücutlarımız gibi sindiriyorlar," diyen Shook, "Alışkanlıkları da benzeyebilir" diye ekliyor. St. Andrews Üniversitesi'nden evrim psikolojisi profesörü Richard W. Byrne domuz zekâsını maymunlarda akıllılığı tetikleyen aynı evrimsel baskılara ki bunlar sosyal yaşam ve yiyecek, bağlıyor. Maymunların yiyeceği aynaya bakarak buldukları görüldüğü için Cambridge Üniversitesi'nden Donald M. Boom ve meslektaşları domuzlarda da benzer bir değerlendirme bilincinin olup olmadığını kontrol etmeye karar verdiler. Araştırmacılar 4 ila 8 haftalık domuzları 5 saat süreyle aynalı ortama bırakarak tepkilerini kayıt altına aldılar. Deney sırasında domuzların adeta büyülendiği, çeşitli sesler çıkardığı, burunlarıyla yüzeyi dürttükleri, aynadaki yansımalarına çeşitli açılardan baktıkları, hatta aynanın arkasına bile geçtikleri gözlendi. Ayna, bir gün sonra ağıla yerleştirildiğinde deneydeki domuzlar artık bildikleri bir şey olduğu için ilgisiz davrandı. Daha sonra araştırmacılar aynayı yiyecek dolu bir tasla beraber kapalı bir ortama yerleştirdiler. Ancak yiyecek dolu tas doğrudan görünecek şekilde konmadı. Bunun yerine tasın aynadaki yansımasının domuzlarca görülmesi sağlandı. Araştırmacılar aynaya vâkıf domuzlarla, aynadan habersiz domuzlardan oluşan iki grubun tepkilerini ölçtü. Aynadan haberdar domuzlar ortalama 23 saniyede yiyeceğin yerini buldu. Ancak aynayı daha önce görmemiş olan domuzlar tası bulmak için aynanın etrafında boşu boşuna dönüp durdu.