Tek Kişilik Tiyatro Oyunları Revaçta

NEW YORK - New York'ta, oyuncuların yazıp oynadığı tek kişilik oyunların sayısı artmaya başladı. İnsan bu oyunların ne zaman apayrı bir tür haline geldiğini hatırlamakta zorlanıyor. Yaz aylarında yapılan ve şehrin en büyük tiyatro şenliği olan Uluslararası Fringe Festivali'nde, daha beş yıl önce "tek kişilik oyun" diye ayrı bir kategori yoktu. Oysa şimdi festival haricinde bile şehirde haftada en az 15 tek kişilik oyun sergileniyor. Bu oyunların hızla yaygınlaşmasıyla beraber küçük bir sektör de oluştu. Belli bir ücret ödeyerek özel hocalardan ve atölye çalışmalarından bu işi öğrenmek mümkün. Matt Hoverman, şehir merkezinde kiraladığı boyaları dökülen, aşınmış duvarlı iç karartıcı bir stüdyoda ders veriyor. Yeni sınıfında, yaşları 20 ile 60 arasından değişen altı kadın var. Kadın öğrenciler, tek kişilik oyunlardaki yeni eğilimin belirgin bir göstergesi. Kibar ama işi konusunda son derece ciddi olan 41 yaşındaki Hoverman, öğrencilere bu işi 2001'de "Kendi Tek Kişilik Oyununu Yaz Atölyesi" adıyla kurduğunu söylüyor. Hoverman o zamanlar katılabileceği bir kurs aramış ama bulamamış. (Ben de 2004'te Hoverman'ın kursuna katılan eski bir oyuncuyum.) Bir ay süren kursta, haftada üç saat ders var. Öğrencilere, başlangıç seviyesindeki gösterilerde kullanacakları malzemeler konusunda yardım ediliyor. Bir sonraki kurda, oyunla ve oyunculukla ilgili yoğun çalışmalar yapılıyor. Hoverman öğrencilere, "Mükemmel tek kişilik oyununuz zaten içinizde. İçinizden taşanların sesine kulak verin yeter" diyor. Ona göre insanlar kendilerini destekleyen ve güvenen birisinden yönlendirici bilgi alamadığı için başarısız oluyor. Kendisi "seyirci gelene kadar seyircilik yaparak" bu işlevi yerine getiriyor. İstekli öğrenciler, kursu tamamladıktan sonra şehrin sayıca artan tiyatro etkinliklerine katılıyor. "Tek Kişilik Kadın Oyunları" festivalini de düzenleyen Yeni Oyuncular Tiyatrosu, oyunculara sahneye çıkma şansı sunuyor. Bazıları sadece beş dakika süren oyunlardan sonra, izleyicilerle söyleşiler de yapılıyor. Tiyatroda sergilenecek oyunları seçen Stacy Mayer, oyuncuların yetişmesini de amaçladıklarını söylüyor. Mayer "Oyunu kendi kendinize oynayamazsınız. Oyunu sergilemek için sahne gerekir" diyor. Tiyatroyla ilgili bilindik riskler burada da söz konusu. Michael Aronov, kişiliğinin farklı yönlerini ele alan, içinde altı karakterin olduğu tek kişilik oyunu "Manigma"yı 2005'te sergiledi. İzledikten sonra yapımcılar oyunu Broadway'e taşımayı teklif eti. Sevinç içindeki Aronov, arı gibi çalışarak gösteriye hazırlandı. Bilet satışları iyi gitti, oyunculuk da beğenildi. Ama yatırımcı vaat ettiği mali desteği vermeyince, oyun planlanandan 4 hafta erken bitti. Kapanıştan önceki son temsillere çıkan Aronov, "Bugünlerde beni sevindiren tek şey, sahneye çıkabilmek" diyordu. Bu yeterli bir teselli olmasa da, en azından yaşadıkları bir sonraki tek kişilik oyun için yeterli bir malzeme gibi görünüyor.