Teknoloji Kuşak Farkını Artırıyor

Herhalde hiçbir ebeveyn yoktur ki, televizyon veya Nintendo Wii'nin uzaktan kumandasını ya da akıllı cep telefonunu çocuğunun eline bırakıp "İşin içinden sen çık" demeş olmasın. Ve çocuk aynen söyleneni yaptıktan sonra da, "Vaktim olsaydı bunları ben de yapardım" diye cihazı hışımla geri almış olmasın. Fakat teknolojik bakımdan gerçek şu ki eski kuşaklar zamanın gerisinde kalmış durumda. Çocuklar ve medya üstüne önde gelen araştırmacılardan olan Washington Üniversitesi Pediatri Bölümü'nden Profesör Dimitri Christakis, The New York Times'a verdiği röportajda, "20'nci yüzyılda zenginlerle yoksulları ayıran dijital uçurumdan endişe edilirdi" diyor. "Bu uçurum artık geçmişte olduğu kadar derin değil. Gelgelelim bu sefer de ebeveynler ile çocuklar arasında yeni bir uçurum ortaya çıkıyor. Biz büyükler, onların içinde yaşadığı dijital âlemden gözle görülür bir şekilde habersiziz." Fakat ebeveynlere iyi bir haberimiz var çünkü teknolojiyle içli dışlı olan evlatları çok yakında şimdiki bebelerin gölgesinde kalacak. Teknoloji Kuşağı diyebileceğimiz bu ufaklıkların dünyaya bakışı, halen ergenliğe yaklaşan ağabey ve ablalarından çok ama çok farklı olmaya aday. Şimdiki ebeveynler zamanın yenilikleri olan renkli televizyon ve tuşlu telefonları nasıl sıradan ev gereçleri olarak gördülerse, bugünün bebeleri de Kindle gibi kitap okuma cihazlarını, Google'un Nexus One telefonlarını ve Apple iPad'leri öyle sıradan görecekler. Brad Stone'un The New York Times'da bildirdiğine göre, 2010 yılında 2 yaşında olanlar "dünyada dijital kitaplardan, uzaktaki akrabalarla yapılan görüntülü Skype sohbetlerinden ve iPhone'ların bebekler için olan video oyunlarından başka bir şey bilmeyecekler." Oysa bunları şimdi 10 küsur yaşında olanlar bile bilmiyor. Dolayısıyla, 2 yaşındaki kızının ait olduğu kuşak için "Kendinden öncekilere göre çok farklı olacak" diyor Stone. Araştırmacılar, teknolojik değişimin giderek hızlanması yüzünden "her çocuk grubunun kendi gelişim çağındaki mevcut teknolojik araçlardan kendine özgü bir şekilde etkilenebileceğini" ve bunun "mini kuşak farklarına" yol açabileceğini belirtiyor. O bakımdan kuşak farkları artık onlarca veya birkaç yılla değil belki de aylarla ölçülecek. Pew Araştırma Merkezi İnternet ve Amerika'da Yaşam Projesi'nin yöneticisi Lee Rainie The New York Times'a, "Aralarında iki, üç veya dört yaş olanlar teknolojiyle birbirlerine göre bambaşka deneyimler yaşıyorlar" diyor. "Üniversite öğrencileri, liseye giden kardeşlerinin, liseliler de daha küçük kardeşlerinin yaptıklarına şaşkın şaşkın bakıyor. Teknoloji, kuşaklar arasındaki farklılaşmayı hızlandırdı." İnsan nostaljik hissediyor. Kuşak farklarının birkaç yıl veya ayla değil de, onlarca yılla ölçüldüğü 1946-1964 döneminin savaş sonrası kuşağı ve 1965-1979 dönemi kuşağı (Generation X) nerede? Nitekim A.O. Scott da geçtiğimiz günlerde Generation X ve ondan çok daha kalabalık olan savaş sonrası kuşak hakkında bir ağıt yazdı.1966 doğumlu Scott The New York Times'a, "Bizler, yaşlandıkları halde hâlâ orantısızca ilgi ve güç toplamayı sürdüren savaş sonrası kuşağın gölgesinde büyüdük" diye yakınıyor. "Yaşam döngülerinde ne zaman bir aşama kaydetseler 10 dergi onları kapak yapar. Emekli olduklarında sosyal güvenlilik sistemimiz çökecek! Öldüklerinde narsizm sahipsiz kalacak" diyor. Scott tabii dijital öncesi çağda yetiştiğini ele veriyor. Yeni binyılda doğanların kuşak çatışmalarının kaç farklı ekranda sahneleneceğiniyse belki kimse bilemeyecek. TOM BRADY