Korumacılık Tehlikesi

Dünyanın en büyük ticari ulusları, son iki yılda ekonomileri durgunlaşmasına veya daralmasına rağmen korumacılıktan uzak durmakla oldukça iyi bir iş yaptı. Ancak görünen o ki, bu ülkelerin açık piyasalara olan tahammülü azalıyor. Büyümenin hâlâ yavaş, işsizliğin de yüksek olduğu bir ortamda çoğu gelişmiş ülke, anti damping soruşturmalarından gümrük vergilerini artırmaya kadar ithalatı sınırlayıcı önlemlere başvuruyor. Buna son verilmeli. Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ), G-20 üyesi sanayileşmiş ülkelerin 2009'da korumacılıktan uzak durma sözü vermesinden beri yeni ticari sınırlamaları izliyor. DTÖ, Ekim 2010 ile Nisan 2011 arasında bu ülkelerin dünyadaki ithalatın yaklaşık binde 5'ini etkileyen 122 yeni sınırlama getirdiğini buldu. Bu rakam Mayıs-Ekim 2010 dönemindekinin iki katından fazla. Bu eğilim, DTÖ'ye göre geçen yıl yüzde 14'ten fazla genişleyen küresel ticareti henüz tehdit etmese de ekonomik çöküş süresince dünya piyasalarını açık tutan ve korumacılığın dünyadaki büyümeye iyice zarar vermesini engelleyen disiplinin kaybolduğunu gösteriyor. Her ülke bir dereceye kadar şeytana uydu. Brezilya alet ve oyuncaklara uyguladığı gümrük vergilerini yükseltti. Çin ABD'den yapılan tahıl ithalatıyla ABD, Avrupa Birliği ve Japonya'dan yapılan fotoğraf kâğıdı ithalatına karşı anti damping soruşturmaları açtı. ABD, kamudan tedarik ihalesi kazanan yabancılara özel bir vergi koydu. Ekonomideki zayıf toparlanma düşünüldüğünde, bu gidişat şaşırtıcı değil. Küresel finans krizinin teşvik ettiği uluslararası dayanışma kaybolurken, hükümetler yerli şirketlere avantaj sağlamak istiyor. Finans krizinin 2008'de başlamasından bu yana, G-20 ülkeleri ticareti sınırlamak veya olabildiğince değiştirmek amacıyla 550 önlem aldı. Bu önlemler uluslararası tedarik zincirlerini bozuyor, ekonomik faaliyetleri azaltıyor ve ekonomik krizde ayakta kalmak için gereken ortak amaç anlayışına zarar veriyor. Şu anda korumacılık eğilimine teslim olmak, yalnızca işleri daha da kötüleştirir.