Demokrasinin Getirdiği Zenginlik

Matthias Pöhm İsviçre'de siyasi bir parti kurduğunda yeterince temsil edilmediğini düşündüğü bir grubun sözcülüğünü yapmayı amaçlıyordu. Böylece Mayıs'ta AntiPowerPoint Partisi'ni kurdu ve misyonunu da şu şekilde tarif etti: "Her ay şirketlerde, üniversitelerde veya diğer kurumlardaki sıkıcı toplantılarda sunum yapmakla yükümlü olan ve bugüne kadar siyasette hiç temsil edilmeyen insanları savunmak." Parti bu ay düzenlenecek olan ulusal parlamento seçimlerine katılma hakkını elde etti. Siyaset yelpazesinde tek bir konuya odaklanan partiler popülerlik kazanıyor gibi görünüyor. Sözgelimi İnternet özgürlüğüne odaklandığını söyleyen Korsan Parti, Eylül'de Berlin'deki seçimlerde oyların yüzde 8.9'unu elde etti. İsviçre ise söz konusu yelpazede yer almayı tamamen farklı bir düzeye taşıyor. Burada 18 yaşını dolduran her vatandaş siyasi parti kurabiliyor. Parlamento'nun alt kanadına yönelik seçime katılmak içinse bir partinin sadece 100 ila 400 seçmenin imzasını toplaması yetiyor. İşe giderken her gün önünden geçtiği bir çiftlikte ineklerin ağıla kapatılmasından rahatsız olan 43 yaşındaki sigorta memuru Thomas Märki, "Biraz araştırma yaptım ve hayvanlara muameleyle ilgili yasaların doğru düzgün uygulanmadığını gördüm" diyor. Temmuz 2010'da, "hayvanların sesini siyasette duyurmak üzere" İsviçre Hayvanlar Partisi'ni kurdu. Şair Hanspeter Kindler için İsviçre Aptallar Partisi'ni seçime sokmak kendi başına bir hedefti. Kamu şirketlerindeki üst düzey yönetici maaşlarının sınırlanması yönündeki popüler bir girişimin yavaş ilerlemesine öfkelenen Kindler bu yıl hiçbir konuya odaklanmayan tek kişilik partisini oluşturdu. "Başlıca hedefim topluma bir mesaj vermekti. Kampanya yürütmeyecek kadar gerçekçiyim" diye konuşuyor. Parti siyasetini lüzumsuz bulan insanlara hitap eden parteifrei. ch'nin (Partisiz İsviçre) kurucularından gazeteci ve dergi yayıncısı Christoph Pfluger, Anti PowerPoint Partisi gibi bir şeyin "demokrasinin sonucu" olduğunu söylüyor. Fakat diğerleri bu ufak parti fenomenine genelde eleştirel bakıyor. Bern'de yaşayan siyaset bilimci ve kamuoyu araştırmacısı Claude Longchamp, "Bu partiler genellikle seçimden altı ay sonra kapanıyor. Belli bir ruh halini yansıtıyorlar" diyor. Yine de mesele şakadan ve Don Kişotça arayışlardan ibaret değil. İsviçre Yeşiller Partisi, küçük bir grup olarak yola çıkıp siyasette itibar kazanmayı başaran partiler için iyi bir örnek. İsviçre Korsan Partisi de Berlin'deki denginin başarısından ziyadesiyle cesaretlenmiş durumda. Partinin kurucularından biri olan 26 yaşındaki bilgisayar bilimleri öğrencisi Denis Simonet, "Daha önce benim adıma konuşan hiçbir parti yoktu" diyor. Simonet, "Güzel olan şey, bazı insanların, bilhassa gençlerin, siyasete ilgi duymasını sağlamamız. Biraz olsun umut olduğunu göstermek var oluşumuzun çok önemli bir parçası" diyor.