Dinlemenin Verdiği Zarar

Başkan Obama, Ulusal Güvenlik Ajansı'nın (NSA) Fransa ve Almanya'daki dinleme faaliyetlerinin kontrol altında olduğu konusunda bu yakın müttefiklerini ikna etmeye çalışıyor. Fakat bunda tam anlamıyla başarılı olamadı. Fransa Cumhurbaşkanı François Hollande ve Almanya Şansölyesi Angela Merkel'e güven vermek için Obama'nın gösterdiği çabalar, öyle görünüyor ki, ajansın yurt içinde de aşırıya varan faaliyetleriyle ilgili olarak Amerikan kamuoyuna yapılan açıklamalar kadar yetersiz. Fransız gazetesi Le Monde, ajansın 30 günlük bir süre içinde Fransa'daki 70 milyonu aşkın telefon görüşmesi ve mesajı hakkında veri topladığını bildirdi. Yani uluslararası teröristlerle ilgili takip programı meşru yolların çok ötesine geçmiş gibi görünüyor. Merkel'in gizlice dinlendiği haberleri karşısında Obama, Alman şansölyenin telefonlarının şu an takip edilmediği ve gelecekte de takip edilmeyeceği konusunda ona güven verdi, ancak geçmişteki izlemeler hakkında net bir şey söylemedi. The New York Times'tan David Sanger ve Mark Mazzetti, izlemelerin George W. Bush zamanına kadar geri gittiğine dair Almanya'nın elinde kanıtlar olduğunu bildirmişti. İngiliz gazetesi The Guardian da, Edward Snowden'ın ajans içinden sızdırdığı bir nota dayanarak, NSA'nın 2006'da en az 35 dünya liderinin telefon konuşmalarını dinlediğini bildirmişti. NSA'nın, izleme programına yeni telefon numaraları eklenmesi için Amerikalı diplomat ve yetkilileri cesaretlendirdiği anlaşılıyor. Hal böyleyken yabancı liderlerin telefon numaralarını artık ABD yetkilileriyle paylaşmak istememeleri çok mu şaşırtıcı olur? Bu tip izleme faaliyetleri müttefiklerin güvenini de, terör ve benzeri tehditleri önlemek için onların gizli bilgileri paylaşma isteklerini de zedeler. Dolaylı bir zarar da, ABD'nin kendi kurallarına göre oynadığı ve en yakın demokratik müttefiklerinden bazılarının ne egemenliğine, ne de siyasi hassasiyetlerine saygı gösterdiği izleniminin yaratılması. Amerika'nın güvenliği, uluslararası ittifaklarının gücü ve güvenilirliği üstünde kuruludur. Washington kırdığı potu onarmak istiyorsa, izleme kurallarıyla ilgili resmi bir anlaşmayı müzakere etmek için Almanya ve Fransa'nın yaptığı yeni öneriyi ele almalıdır. Ayrıca bundan sonraki adımların da Obama'dan gelmesi gerekiyor. Obama mahremiyet-güvenlik dengesini kurmak için muğlâk vaatlerden vazgeçip ikna edici olmalı, NSA'nın yurt dışı ve içindeki haddi aşan izleme programlarını sınırlandıracak somut düzenlemeler getirmelidir.