Plácido Domingo: Zamana karşı koyan sanatçı

Plácido Domingo'nun günü Metropolitan Operası'nın sahnesinde kıyafet provası ile başlardı. 50 yıldan fazla süredir sahne aldığı tiyatroda oyuncularla şakalaşır, deniz tanrısı Neptün'ün kıyafetleri içinde "The Enchanted Island" eserinin canlandırmasını öğrenirken, Handel'in bir aryasının üzerinden geçerdi. O gece Domingo, şu an kapatılmış olan ve onun kariyerinde önemli yeri olan New York Şehir Operası'nın müzisyenleri ile müziğini yapıyordu. Andrea Chénier'den bir arya söyleyip çok beğeni toplayınca, orkestra şefi George Manahan şefliği ona teklif etti. Domingo da kabul etti ve Verdi'nin "La Forza del Destino" uvertürünü o yönetti. Domingo kariyeri boyunca ününü korudu ve hayatı boyunca ustalık dersi veren meslektaşları emekli olduğunda, o başarısını devam ettirmeyi başardı. Ocak ayında, eskiden Verdi'nin "I Due Foscari" adlı eserinde Francesco Foscari rolünü canlandırdığı Viyana'da, 73. doğum gününü kutladı. Bu karakterlerin onun için çok fazla yaşlı olduğunu, 80'li yaşlarında olduklarını söyleyerek kahkahalarla güldü. Fort Worth Operası'nda, 1930'ların ünlü yıldızı Lily Pons ile birlikte, Donizetti'nin "Lucia di Lammermoor" eserini söylediği zamanları hatırlayan Domingo, "Uzun yıllardır bu çevredeyim, büyükannem yaşındaki kadınlarla söyleyerek bu işe başladım. Şimdi ise torunlarımla birlikte söylüyorum" dedi. Domingo, ilerleyen yaşının getirdiği zorluklarla mücadele ediyor ve opera tarihindeki önemli dönüşümlerden sonra, dünyanın önde gelen opera sahnelerini yönetmeye devam ediyor. Yakın zamanın en büyük tenorlarından biri olan Domingo, bariton rollerde de söyleyerek kariyerinde ikinci bir döneme imza atıyor. Lirik İtalyanca parçalardan, Wagner'in heldertenor rollerine kadar geniş bir repertuarda 144 farklı rolde söyleyen Domingo, her zaman ilginç şeyler arama ihtiyacı duyduğunu belirtiyor. Bir neslin önde gelen karakteri Hamlet iken bir diğerininkinin Kral Lear olması tiyatro için alışılmış bir durum. Ancak böyle evrimlere, seslerin eskidiği ve yaşlı karakterlere düşük seslerin yazıldığı operada pek rastlanmaz. Ancak Domingo bunu başarıyor ve yıllar geçse de söylediği bariton roller listesini çoğaltıyor. Bazı eleştirmenler, onun sesinde gerçek bir baritonun koyu tonları olmadığını belirtse de onun kolay fark edilen sese tonu dünya çapındaki hayranlarını etkilemeye devam ediyor. Kariyerinin son zamanlarında değişen sesi sadece müzikal değil aynı zamanda dramatik zorlukları da beraberinde getiriyor. Domingo hiçbir zaman, bariton repertuarın bir unsuru olan kötü karakteri oynamayı hiç istememişti. Şimdiyse, Verdi'nin "La Traviata" ve "Il Trovatore" eserleri gibi, tenor olarak en başarılı olduğu opera eserlerine geri dönüyor. Ama aşık olarak değil, baba ya da düşman rollerinde… Neslinin en büyük eseri olarak Otello'yu kabul eden Domingo, Otello'nun çöküşüne sebep olan kötü adam Iago'yu oynamayı asla istemedi ve "Otello'ya ihanet edemem" diyordu. Geçtiğimiz yazı hastanede geçirmesine sebep olan Akciğer embolisi hastalığından kurtulan Domingo gelecek için hâlâ birçok plan yapıyor. Verdi'nin oyuna adını veren "Rigoletto" rolünü sahnelemek istediğini dile getirdi. Wagner'in "Parsifal" eserinde Amfortas'ı canlandırmayı çok istedi. 1968 yılında ilk kez sahneye çıkışının 50. yıldönümünde Met'te sahne almayı umduğunu söyledi. Aklında birçok şey olduğunu ve hangisini başarabileceğini kestiremediğini söyleyen Domingo, fikir açısından bir eksikliğinin olmadığını ancak zaman kısıtlaması olduğunu belirtti.