30'lu yaşlarda olanlar artık böyle söylüyor; evlilik sözleşmesi şart oldu! Herkes evlenmek istiyor ama herkes özgürlüğünü de, bireyselliğini de korumak istiyor. Evlilik sözleşmesi doğru mu? Bence doğru. Bireyselliğin bu kadar öne çıktığı günümüzde, herkes kendi yerini bilsin. Bilsin ki; anlaşmazlıklar çıkınca, iş ayrılığa gelince herkes efendiliğiyle çekip gitmeyi becersin. Zira insanlar, üzerlerine yapışan mallar, mülkler nedeniyle ve gelecek kaygısıyla çekip gidemiyor bir yere. Kendine de gidemiyor, kendine de kalamıyor. Arada derede bir hayatta, mutsuz, öfkeli, gözünü intikam hırsı bürümüş bir kişiliğe dönüşüyor. Ne için? Evdeki plazma, koltuk takımı, yazlık ev, kışlık ev ya da araba için... Değer mi? Aşkla başlayan evliliklerin ne noktaya geldiğini biliyoruz, görüyoruz. Adam da, kadın da kurtulmak istiyor. Ama o tazminat davaları, o 'onu da isterim, bunu da isterim' diye tutturmalar yok mu? Bir taraf vermemek için, öte taraf ille de almak için ne senaryolar yazıyor. Telefon dinletmeler mi istersiniz, tehditler mi... Neler neler. İyisi mi yapılsın en başından evlilik sözleşmesi... Herkes bir rahat etsin. Kimse de bunu aşkın bir sınavı olarak görmesin.