İstanbullu taksicileri hep eleştiriyoruz.
Eleştirilmeyi de hak ediyorlar doğrusu; güzergah beğenmiyorlar, müşteri seçiyorlar, turistleri kazıklıyorlar vs.
Elbette işini iyi yapan taksiciler de var.
Bir meslek grubunu kökten kötülemek büyük haksızlık.
Örneğin Postkolik'ten Gizem Ertürk'ün 'Mutluluk dağıtan taksici' haberinin kahramanı Ahmet Tutkun...
Müşterilerine ücretsiz çikolata, kek, içecek ve internet imkanı sunan Tutkun, onlara evine gelen misafir gözüyle baktığını söylüyor.
Gayrettepe'de bir durakta taksicilik yapan Tutkun'un aracında bluetooth üzerinden dilediğiniz şarkıyı açma, kredi kartıyla ödeme yapma özgürlüğünüz de var. Bu arada Tutkun'un sponsoru yokmuş, tüm bu hizmetleri cebinden karşılıyormuş. Böyle güzel hizmet sunan taksiye kim binmek istemez?
Aslında Tutkun'un yaptıkları çok da büyük şeyler değil. Ancak İstanbul'da o kadar kötü taksicilere denk geliyoruz ki, Tutkun gibi taksicilere rastlayınca şaşırıyor insan.