Şu sıralar hem sinema hem reklam dünyasında Adolf Hitler rüzgarı esiyor. Her iki camia da Hitler'in yaptığı katliamlara gönderme yaparak, kendi meşrebince derdini anlatmaya çalışıyor. Ama ne demişler? Anlatmak var, anlatmak var... Anlatmaktan anlatmaya fark var. Önce sinemanın yaramaz/çılgın çocuğu Quentin Tarantino Hitler'i kendine malzeme yaptı. Sinemanın propaganda gücünü keşfetmiş bir yönetmen olarak kendi tarihini yazmış ünlü yönetmen, son filmi 'Soysuzlar Çetesi'nde... Paris'te sinema salonu işleten bir Yahudi kadın marifetiyle, bütün Yahudiler'in intikamını alıyor bir nevi! Sinema salonu bombalanıyor, Hitler yanarak ölüyor. Bu noktada bir problem yok; itici gelmiyor hiçbir şey. (kanlı sahneler hariç) Hatta herkes içi rahat, 'oh' diyerek, öfkesini dindirerek çıkıyor salondan. Gerçekten intikam alınmış gibi... Fantazilerle dolu, yer yer eğlenceli, zekice kurgulanmış bir film. Öbür tarafta ise... Merkezi Hamburg'ta bulunan AIDS'le mücadele derneği 'Regenbogen'in reklam kampanyası var... Dünya AIDS Günü nedeniyle hazırladığı kampanyada, Hitler'i kullanmış onlar da. Televizyonlar için hazırlanan bu reklamlarda bir kadın ve erkek sevişiyor, reklamın sonunda da kadınla sevişen erkeğin, İkinci Dünya Savaşı'nda 6 milyon Yahudi'yi öldüren Alman diktatör Adolf Hitler olduğu ortaya çıkıyor. Film "AIDS katliamcıdır" sözleriyle bitiyor. Görüntüler de, fikir de o kadar itici, o kadar sevimsiz ki; empati kurmanız gereken bir meselede, konudan kaçarak uzaklaşmanız dışında başka seçenek yok! AIDS'e ve bu virüsü taşıyan kişilere yönelik önyargıları tetiklemek için birebir. Nitekim kampanya, bu virüsü taşıyanları 'toplumdan dışlayıcı nitelik taşıdığı' için büyük tepki topladı, hatta kınandı. Sonuç olarak reklam kampanyası ses getirdi ama istenildiği gibi değil! Onun için diyorum ya... Anlatmak var anlatmak var... Anlatmaktan anlatmaya fark var!