Türkiye ligi kurulduğundan bugüne kadar böylesi bir sezon yaşandığını düşünmüyorum. Özellikle ligin ikinci yarısında her takım birbirine şampiyonluğu hediye etmeye çalışıyor. Sivasspor'un, Konya'da 2 puan bırakmasından sonra Beşiktaş için Bursa maçında alınacak 3 puan, hem kendisini liderliğe taşıyacak hem moral kondisyonunu üst seviyeye çıkartacak hem de şampiyonluk yarışında bir adım öne geçirecekti. Ama bu sezon her hafta olduğu gibi evdeki hesap çarşıya uymadı. Maçın ilk yarısında oyunda üstünlüğü olan ne yaptığını bilen ve pozisyonlar bulan takım Bursaspor'du. Beşiktaş'ın oyun planında Nobresizlik büyük sorun, çünkü Bobo bir Nobre değil. Yani rakip savunmayla boğuşacak, sırtı kaleye dönük oynamasını bilecek her pozisyonda pres yapacak top saklayacak özellikleri taşımıyor, Bobo ileri ikilide daha yararlı olabilir. Bunun yanında ilk yarıda Beşiktaş'ın 2 kenarından rakip savunmanın arkasına sarktığı (Holosko'nun bir iki pozisyonu hariç) kanat organizasyonu hiç yok. Tello ve Delgado gibi bireysel becerileriyle sonuç üreten iki oyuncu da sahada istenilen performansı gösteremedikleri için koskoca bir 45 dakika gol pozisyonu üretemeden bitti. Oyunun ilk yarısının son dakikalarında İbrahim Toroman'ın ikinci sarı karttan atılmasıyla birlikte ikinci yarıya çıkarken, Beşiktaş'ın daha farklı bir oyun organizasyonu oluşturma planları da yok doldu.

LİGİN SONU YAKLAŞTIKÇA
İkinci yarıda Beşiktaş 10 kişi olmasına rağmen ilk yarıya oranla daha baskılı gözüktü. Ernst ilk devreye oranla daha öne çıkmaya başladı ve Yusuf'un oyuna girmesiyle birlikte etkili ataklar üretmeye başladılar. Bütün riskleri aldıkları anlarda ise kaptırılan toplarda eğer Bursaspor'lu oyuncular final paslarını daha akılcı yapabilselerdi, Beşiktaş bu maçtan 1 puanı bile zor alırdı.
Ligin sonu yaklaştıkça anlaşılan bundan sonra da puan kayıpları yaşanacaktır. Görülen o ki 5 takımın da şampiyonluk şansı az ya da çok devam ediyor.